Koen en Els

Vrijdag 4 april

Ik hou mij in de voormiddag bezig met het leren fietsen van Tim op straat. Hij kon al fietsen maar het starten was nog niet in orde. En nu was het heel lang geleden. Dus oefenen maar. Op straat hebben ze hier heel veel plaats en er komt maar af en toe een auto. Ondertussen rijden Stef en Dieter ook op hun fietske. En ze amuseren zich. Ze doen koerske (en Tim wint altijd dus er komt ambras van). Maar Tim kan nu al alleen starten. Dus is mijn opzet geslaagd.
Om 10.00 ga ik Stef en Dieter in bed steken en Tim vliegt in zijn park. Zelfs hier hou ik dat nog vol.
Om 12.00 gaan we vlug eten want we moeten onze sportkleren aandoen. Tim, Stef en Dieter gaan T-ball doen.
We gaan naar de YMCA in Flora. We moeten ons daar ook laten zien, want dat is onze county en ze zijn hier nogal gevoelig voor. Deze county gaat de belastingen ontvangen van ons. En ze verwachten dan dat je als bedrijf mee sponsort in de aktiviteiten die ze doen. En de grootste aktiviteit is de YMCA.
Het is wel een half uurke rijden. We moeten door Camden en dan heb je Flora. Op die weg wonen er verschillende Germans Baptisten. Ze zijn hetzelfde gekleed als de Amisch people, maar zij mogen wel met een auto rijden. En ze bewerken hun land ook met het paard. Dus dat is wel heel contrasterend. Zie je alleen maar hele grote auto's en trucks en dan komt er ineens een paard met een koetsje.
Dan in YMCA toegekomen zijn er nog 3 kinderen. Tussen de 2 en 4 jaar. T-ball is baseball maar het balletje ligt op een stok(de T). En de kindjes mogen om de beurt een balletje slaan en ze vinden dat zalig. Niet dat je er veel van moet verwachten maar toch. T-ball spelen met die kinderen is eigenlijk allemaal in elkaars weg lopen. Als er iemand geslagen heeft (wonder boven wonder maar die raken allemaal die bal) gaat die heel hard achter dat balletje aan. Die willen dan dat balletje niet teruggeven. Dan is het een gevecht wie welke bat moet hebben. Maar Stef zegt toch dat ze nu echte sportmannen zijn. En dat is het voornaamste. En het laatste kwartierke is het speeltijd. Ze spelen met basketballen die ze niet kunnen dragen, met kleine fieskes waar ze elkaar met omver fietsen en met autootjes (er zijn er maar 2 van) waar ze goed om ruzie kunnen maken. En ik denk dat ze dat nog het plezantst van al vinden. Dat speelkwartiertje.
Dan krijgen de kindjes een lekstok (weeral snoep) van een mama. Maar ik heb gelukkig nog Piet Piraten koeken in de auto liggen en ik geef de andere kindjes een koekje. Zulke droge en lekkere koekjes hadden die mama's nog niet gezien. Ik ben spijtig genoeg nu door mijn voorraad heen. Dus bezoekers ge weet het he.
Dan gaan we op zoek naar een dokter in Flora. Ik heb een adres gekregen. Want dat is blijkbaar ook niet zo eenvoudig. Je mag als je ziek bent niet zomaar bij een dokter binnenwandelen. Je moet je eerst registreren. En vooral kijken of je wel een verzekering hebt.
Dus wij komen er bij een groot gebouw aan. Met een grote wachtzaal waar er niemand zit. Aan de balie doe ik mijn uitleg dat we hier nieuw zijn en dat we een dokter zoeken voor in de toekomst. Ik doe mijn verhaal aan drie mensen. Ik heb geen flauw idee of dat dokters, verpleegsters of secretaresses zijn. Daar kunnen ze niet direkt antwoord op geven en ze verdwijnen alledrie uit mijn zicht. Ze komen terug met nog 2 mensen erbij en een van hen komt naar de wachtzaal en overhandigt mij een een hele hoop papieren. Een dossier per persoon (6 bladzijden). Ze overloopt samen met mij wat ik allemaal moet invullen, ik moet dat thuis doen. Naam, adres, ziektes in familie, hoe de gezinssituatie is, of we drinkers zijn en rokers en vooral hoe we verzekerd zijn. Na een hele uitleg is het toch in orde en mag ik vertrekken. We hebben huiswerk.
De kindjes spelen nog wat buiten en vallen eens heel vroeg in slaap.