Zondag 23 maart
De vroegste Pasen, en dat is meer dan 100 jaar geleden. Het is koud dus het is moeilijk om te beslissen wat ik aan moe doen. De kindjes kleed ik op hun Paasbest en ook tante Madeleine trekt haar mooiste kostuumke aan. Vooraleer we naar de mis gaan om 9.00. Overlopen we snel nog de familie en bellen we met skype zodat tante Madeleine haar kinderen en zussen en broers een zalig Pasen kan wensen. Nonkel Roger en nonkel Andre vragen toch nog eens voor het zekerste of ze nog echt in Amerika zit omdat ze zo duidelijk te horen is. Koen belt zijn kant en de kindjes komen ook allemaal eens aan de computer. Mijn kant kan ik niet bereiken, die zullen allemaal nog in de mis zitten.
Om 9.00 uur komen we in een stampvolle kerk. En het is een grote kerk. Voor de kindjes had ik wat stukjes appel bij en veel boekjes. Want snoep krijgen ze hier langs alle kanten. En echte kinderkoekjes die heb ik hier nog niet gevonden. Wel koekjes met heel veel gekleurd suiker erop en donuts met felle kleurstof dat heel hard plakt. Dus probeer ik ze zo veel mogelijk fruit te geven en dat lukt aardig.
Ook met de boekjes amuseren ze zich goed. Wij genieten van de mis en kijken toch nog altijd heel veel naar de mensen en al de rest. Nu met Pasen zie ik ook dat wij in Europa veel moderner zijn wat kleren betreft. En ik zelf ben echt niet zo modern. En dat valt mij op dus het moet erg izjn he. Twee uur later verlaten we de mis na nog een klapke gedaan te hebben met een paar mensen.
De paasklokken zijn geweest. We moeten vlug naar huis. We vliegen na de mis vlug in huis om onze mandjes te halen en onze kodak en dan kunnen we gaan zoeken. De zon is er efkens doorgekomen en de kindjes zijn door het dolle heen. Ze vliegen overal rond het huis want de klokken hebben ze echt overal gelegd. Er zijn kleine, grote, met een papierke en zonder een papierke en bovenal het zijn chocolade eieren. Tim moet in een boom klimmen om een ei te pakken, Stef valt in de struiken en Dieter wacht tot ze iemand voor hem aanwijst. Maar eten doen ze er allemaal van. En Koen moet de kapotte opeten. Ook tante Madeleine vliegt overal rond om ze te zoeken en om op haar knieen onder de struiken te kruipen.
Ik ga ondertussen vlug nog eens naar mij thuis proberen te bellen en dan krijg ik een heel moeilijk moment als ik ze allemaal te voorschijn zien komen op het computerscherm. Ik die nooit een familiefeest gemist heeft.
Nadat we onze familie nog allemaal een zalige Pasen gewenst hebben gaan we naar het Easter dinner in de "Nights of Columbus". Dat is een soort parochiehuis waar er feesten worden gegeven. Dat wordt uitgebaat door een katholieke mannenvereniging die vooral hun opbrengsten halen door bingoavonden te organiseren. En die vereniging organiseren nu volledig gratis een Paasdiner voor iedereen uit de gemeenschap. Het zijn bonen, koteletten en een soort aardappelen en die zelfgemaakte desserts. Alleen de kinderen eten ervan want wij hopen nog eten te krijgen bij Karin.
We maken er kennis met nog een paar jonge koppels van Logansport. En een van die koppels is een advokaat en zij is een pedagoog. Zij willen ons zeker introduceren in de gemeenschap. En zij willen ons overal de weg wijzen. Klinkt heel interessant. Na nog een paar interessante babbels gaan we op weg naar Karin.
Dan is het ondertussen 3.00 en kunnen we aanschuiven aan een heel klein buffetje, zowel warm als koud. Het smaakt ons heel goed vooral omdat we echt hele grote honger hebben. Die soep die wij meegebracht hebben weten ze duidelijk niet goed hoe ze die moeten opeten ze eten die wat tussendoor. Heel raar. Maar ze zeggen toch dat die lekker is. (Wij hebben er niet van gegeten want Dieter had die pot omgekapt zodat er nog maar een klein beetje over was, spijtig van die lekkere soep). En als grote verrassing zijn daar ook de paasklokken geweest. Verbazing alom dat het plastieken eieren zijn met daar in snoepjes een heel klein beetje chocolade en nog wat centjes. Maar wel heel heel heel veel. Ze liggen echt overal in alle kleuren gewoon op de gazon. Maar wel heel leutig. We genieter er allemaal van. En er wordt veel gebabbeld en gelachen. Dan volgt het dessert, ijscreme en teramissu. Ze vinden het heel lekker. Maar de smaak is toch anders. Zal wel met die mascarpone te maken hebben denk ik.
We gaan met een volle maag naar huis en de kindjes met een hele boel plastieken eieren. En thuis aangekomen wacht er ons nog een verrassing. Katie Strasser en haar dochter, de naaste gebuur is ons aan het opwachten met plastieken paaseieren en een geurkaars. En zo wordt het weer heel laat en kruipen we moe en voldaan in ons bed na toch een geslaagde dag.
zondag 6 april 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten