Vrijdag 28 maart
We voelen het al dat tante Madeleine er niet meer is. We blijven een halfuurke langer slapen. Dan is dat nog 6.20 u. Nu is er niemand die heel opgewekt goeiemorgen zegt als we in de keuken komen. wij gaan een heel rustig dagske tegemoet.
Koen verdwijnt in de kelder om aan vertalingen te beginnen omtrent bankzaken en allerlei andere zaken.
En ik hou mij bezig met dagelijkse huishoudelijke bezigheden. De kindjes spelen buiten op den akker en maken veel ruzie. Maar zo lang er niemand wenend in huis komt ben ik er vrij gerust op dat ze het wel zullen overleven.
En om 11.30 komt Fedex op de oprit gereden mat een heel mooi pakske.
Het zijn vijgen na Pasen maar dat laten we niet aan ons hart komen. Het is een pakske van Peter Van Hulle en van de school van Deurle. Nogmaals bedankt. Het is een groot chocolade paasei opgevuld met heerlijke pralines. Dan nog drie groene sweaters van de school en drie bellenblazerkes met nog heel veel paaseikes. De kindjes verdelen onmiddellijk de paaseieren met veel geroep en geschop en ik verdwijn efkens van de wereld met een heerlijke praline, smeltend op mijn tong.
Terwijl ik er van aan het genieten ben denk ik aan dat verhaal dat ik ooit gehoord heb. In New York betaal je 3 dollar voor een pralineke. Ik geniet nog dubbel zo veel.
Nogmaals bedankt aan iedereen die verantwoordelijk is voor dat mooi kadooke. En Barbara nog een gelukkige verjaardag.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
't Was nu niet nodig dat mijn naam daarin staat maar 't is wel leuk om te lezen. Ik lees dus wel degelijk alle dagen jullie verhaal en ik schrik ervan dat het zo vroeg al bij jullie is toegekomen. ik had het op donderdag verstuurd en blijkbaar is dat dus niet zo lang onderweg.
groetjes
de Vanhullekes
Een reactie posten