dinsdag 8 juli 2008

blij weerzien van Henriette

Zondag 8 juni

Om 5.40 wordt er heel hard op de deur gebonkt. Het is Koen zijn pa die achter Koen zijn scheermachine vraagt. Dat is nog het minste maar de kindjes zijn nu wel wakker. Dat beloofd na zo een kort nachtje.
We proberen nog een beetje te slapen maar ze zijn klaar wakker en willen TV kijken. Koen kijkt zijn mails na en ik neem een zalig bad. En dan gaan we met zijn allen ontbijten. Cornflakes en brood dat je alle kanten kunt oprollen en met die "heerlijke zoete geur". Als je gewoon bent om zelfgebakken brood te eten is het moeilijk om ander te eten. Dan ga ik en de kindjes naar de TV kijken. Wat echt wel een hoogtepunt is. Als je al meer dan vijf jaar geen TV hebt kan je de kindjes er nog wel echt blij mee maken. Ondertussen gaan Koen en zijn ouders naar de mis om 8.00am. Naar de kerk waar Koen zijn ma haar familie naar toe gaat.
Hier in Moline woont de nicht van Koen zijn grootmoeder en haar familie. Koen zijn grootmoeder is in Moline geboren en is als wees teruggekeerd naar Belgie op haar 11 jaar samen met haar broer.
Na de mis komen ze ons halen en gaan we naar het huis van die nicht die al 98 jaar is. We worden er ontvangen door de dochter met koffie. De nicht vraagt wel tientallen keren wie we zijn en telkens we ons verhaal doen komt er een glimlach op haar gezicht. Ze verstaat zelfs nog een paar woorden dialekt van Bellem. Dan gaan we naar het kerkhof waar de ouders liggen en waar er opvallend veel vlaamse namen te zien zijn. En dan worden we met zijn allen verwacht in een restaurant waar de rest van de familie ook aanwezig is. Kinderen en kleinkinderen. Dat we toch met meer dan twintig mensen zijn. De kindjes hebben ondertussen autootjes gekregen en nog wat speelgoed. En ze krijgen langs alle kanten chips en snoepjes.
Ook voor ons is het een hele gezellige namiddag, er wordt wat afgelachen en veel bijgepraat.
Dan gaan we een dessertje opeten bij de nicht nog eens thuis. Daar staat de bruine cake al klaar samen met de koffie.
En dan is het tijd voor een hele lange terugtocht. De kindjes kunnen van vermoeidheid niet slapen, de zon schijnt heel hevig en het is snikheet in de auto want de airconditionning werkt niet. Er moeten extra veel stoppauzes ingelast worden en er gaan liters water doorheen. En eindelijk het laatste uur vallen ze in slaap en kunnen we ze tegen 11.00pm uitgeput in bed leggen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Dag Koen en Els,

met veel belangstelling lezen wij jullie blogs over jullie leven in Camden. Ik ben Sofie, de dochter van een neef van de moeder van Koen (Antoine Van Acker, Odette zal wel weten wie hij is). Koen zijn grootmoeder en mijn grootmoeder zijn dus als wezen vanuit Amerika naar Belgiƫ teruggekeerd (geen broer dus). Een twintigtal jaar geleden is Herniette hier bij onze familie op bezoek geweest.

Leuk te zien dat jullie daar goed ingeburgerd geraken in Amerika en met de technologie van vandaag kan je toch nog contact houden met familie en vrienden in Belgiƫ.

groetjes Sofie