naar een open deur van een mestvergistingsinstallatie

Dinsdag 1 juli

Ann heeft vanacht veel beter geslapen. En ook de kindjes, maar die liepen om 6.00 am alle vijf al rond en hadden heel veel leut. Zodat ik en Koen ook maar opgestaan zijn. Een mooi uur.
In de voormiddag gaan Ann en ik en de kindjes naar Logansport naar de verschillende winkels. Maar het was een ramp. Ze wilden alle vijf op dezelfde plaats in het karretje zitten en tegen dat we aan de kassa waren was het een heuse weenpartij.
Dan zijn we maar naar het bos geweest met de quad en alle verdriet was opeens weg. Koen en Chris hebben ondertussen verder gedaan aan de garage. Heel vakkundig het kotje afbreken rekening houdend met de elektrische leidingen en zo. Ze verrichten allerlei meetwerken voor de schappen en ook voor de pompbak die we gaan plaatsen.
Na het eten steken we de vier jongste kindjes even in bed want ze kunnen het echt gebruiken en maak ik, Koen en Chris ons klaar om naar een bedrijf in Ohio te gaan. Het is een bedrijf dat opgestart is voor 4000 koeien en bij dat bedrijf is er een mestvergistingsinstallatie. En die houden vandaag open deur vooral voor de gebuurte en voor geinteresseerde melkveehouders. Het is drie uur rijden en het begint om 5.00 pm.
Ik geniet echt van het ritje, eens geen kinderen bij mij zodat ik kan genieten van het uitzicht. En dat uitzicht bestaat vooral uit mais en soyabonen. Maar wel op heel veel plaatsen zien we mais die heringezaaid is omdat er echt veel waterschade geweest is. En zelfs heel veel plaatsen waar er nog steeds grote plassen op de akkers staan. Dat zal nu wel een probleem worden om nog later in te zaaien. Aangekomen op het bedrijf "Van Deurzen" staan er heel veel auto's, vooral veel trucks en loopt er heel veel volk rond. Het zonnetje schijnt hoog in de hemel maar er is wel veel wind.
En dan krijgen we een hele interessante uitleg over de werking van de installatie. Nadien mogen we vrij rond kijken op het bedrijf. En dat is vooral op veel details letten en bespreken met andere melkveehouders die er ook zijn. Uiteindelijk komen we aan bij de melkcarroussel, 100-stands en de grootste van Amerika. Dat is echt de moeite waard om te zien. Heel indrukwekkend. En als afsluiter wacht er ons nog een truck op met een paar koelboxen met biertjes en water in om zo de avond af te sluiten. Maar dan zijn de meeste mensen wel al weg zodat we er nog met 15 mensen staan. Enkele nederlandse melkveehouders en de rest zijn de akkerbouwers van "Van Deurzen". Ik als enige vrouw moet dan maar de echte mannenmoppen aanhoren en die zijn wereldwijd hetzelfde.
Het is na 11.00 pm dat we de boerderij verlaten en dan rijden we rechtstreeks naar een restaurant "taco bell", een mexicaanse fastfoodketen.
De weg naar huis duurt verschrikkellijk lang en we moeten elkaar geregeld aflossen.