Wapenstilstand of Veterens day

Dinsdag 11 november

Om 8 uur zetten ik en Koen de kindjes af in de Highschool en dan gaan we naar een cafe-eethuis (pub-taverne). Het is een echt Amerikaans eethuis en het behoort aan de beestenveiling van Logansport. Het is tien na acht en er heerst een heel gezellige drukte. Er zit ongelooflijk veel volk. Ik heb zo eens rap geteld en ik kom al aan 62 mensen. De mensen die er zitten zijn blijkbaar vaste klanten want iedereen babbelt met iedereen. Maar ze begroeten ook iedereen die binnenkomen, ook ons. En ondertussen worden er grote borden eieren opgediend. En dit samen met spek, ham, veel brood, konfituur, hamburgers, groentjes. Ook is er een opdienster die konstant met koffie rondgaat. Want dat is hier in Amerika wel heel goed. Als je hier drinken besteld moet je dat maar een keer betalen. Ze vullen bij zoveel dat je zelf wilt. Het volk dat hier zit bestaat uit alle maten en gewichten maar wat ze wel bijna allemaal gemeen hebben. Ze hebben allen een jeans met een riem aan, echte boots of sportschoenen en dan een sweater of een jeanshemd en natuurlijk mogen we de klakken niet vergeten. Daar boven hebben dan de meeste een dikke frak aan van het merk "carhatt".
Wij zijn hier op uitnodiging van een firma die ventilators verkoop. Het is iemand die gehoord heeft dat we misschien iets gaan doen met kalfkes en die heeft ons eergisteren gekontakteerd.
Wij hebben dat plan bedacht omdat we er zeker van zijn dat we in de toekomst iets moeten gaan doen. Maar dan moet Koen gaan werken en ik kan niet bij derden gaan werken wegens mijn visum. En ik wil ook niet gewoon thuis zitten. Zo zijn we dus op dat plan gekomen.
We zijn een beetje te vroeg en zo kunnen we ons verder bezighouden met naar de mensen te kijken en het is genieten.
Na een tiental minuten die voorbij gevlogen zijn komt die verkoper met nog iemand en kunnen we gaan eten. Wij bestellen een "egg of the boss". Het is een ei met tomaat, met spek en met champignons. En het is ongelooflijk lekker. Maar veel te veel. Ik krijg het niet op. En ook Koen niet. Maar het is echt lekker en dat is het enigste wat telt. Ondertussen wordt er vanalles gezegd over wind, lucht en windstromen.
De tijd vliegt voorbij en dan is het kwart na tien. We moeten ons haasten naar de high school. Want school is bijna gedaan.
Thuis eten de kindjes boterhammen en beginnen te vragen wanneer nonkel Alex en Dirk nu komen. Maar ze zijn nog niet geland. Dieter en Tim vliegen in hun bed en Stef gaat naar school.
Jeanette, de vrouw van het nederlandse koppel dat hier ook een melkveebedrijf wil opstarten, komt in de namiddag een koffieke drinken maar we hebben eigenlijk geen tijd. Het is de eerste keer zwemles dus gaan we maar naar de YMCA kijken hoe ze gaan zwemmen.
Nu beginnen de kindjes en ook wij heel zenuwachtig te worden. Wanneer komt nonkel Alex en Dirk nu. Koen heeft al een paar keer proberen bellen maar ze nemen niet op. Loren en Karen komen toe want ze willen Alex en Dirk ook een goeiedag komen zeggen. Het wordt alsmaar later en ik moet de kindjes in hun bed steken alleen Tim komt er terug uit die wilt nonkel Alex zien. En dan eindelijk wordt er aan de voordeur gebeld (niemand belt aan de voordeur). Ze zijn aangekomen. Het is een heel blij weerzien vooral met Koen en Alex. Er wordt veel bijgebabbeld en dan vertrekken ook Karen en Loren terug naar huis. Tim vliegt in zijn bed. En dan wordt er nog meer bijgepraat met chips en een paar bierkes. Ze zijn niet moe te krijgen.