nog meer bedrijven

Dinsdag 18 november

We worden verwacht op een bedrijf die echt vanalles doet. We komen op een hof waar het vol staat met traktors, machines en heel veel stallen. Maar de kalverstallen zijn niet op deze lokatie. De boer neemt ons mee in een hele grote truck tien mijl verder. Hij zegt dat het maar efkens rijden is. Die afstanden dat is echt enorm. En na meer dan een half uur rijden komen we aan op zijn melkveebedrijf. Hij melkt 600 koeien en hij heeft ook zo een kalverstal staan waar hij heel kontent van is.
We krijgen een hele uitgebreide rondleiding en het is heel interessant. Vervolgens gaan we terug naar zijn thuis bedrijf en hij stelt ons voor om eens naar zijn akkers te gaan kijken. Dat moeten ze ons geen twee keer vragen natuurlijk. Hij is melkveehouder maar dat bedrijf wordt volledig gerund door knechten. Hij verkoopt ook mais en soyabonen zaad. En daarnaast heeft hij een loonwerkbedrijf en bewerkt hij zelf ongeveer 1ooo ha. Eigenlijk iemand die nooit geen tijd heeft. Maar hij maakt voor ons efkens tijd om rond te rijden. En dat is wel heel typisch hier in Amerika. Ze maken tijd voor zelfs wildvreemden.
Op een van zijn akkers is zijn zoon een nieuw machine aan het uitproberen. Een volledig gps gestuurde traktor en die is met een machine alleen de rijen aan het bemesten waar er volgend jaar mais gaat gezaaid worden. Heel raar om te zien. Maar een ongelooflijk groot machien met een nog grotere traktor. Dirk mag eens meerijden met de grote john deere, en die straalt gewoon. En als we terug op zijn hof komen krijgen we ook daar nog eens een grote rondleiding.
Het was heel boeiend. Als we er weggaan is het al middag en hebben we grote honger we komen weer een echt amerikaans restaurantje tegen en vullen onze buiken met zelfgemaakte pizza.
Na de middag worden we verwacht op het TMF bedrijf waar Koen van de zomer 8 dagen gewerkt heeft. Het is het bedrijf dat samenwerkt met de universiteiten en met twee andere melkveebedrijven. Het TMF houdt zich alleen bezig met het afkalven van de koeien dus ook daar zijn er heel wat kalfkes te zien. Koen wordt heel hartelijk begroet door zowel de bazen als de knechten en ik geniet er volop van. Nadat we het bedrijf volledig bezocht hebben gaan we naar het melkveebedrijf ernaast en daar maken we kennis met een nederlander die er aan het werken is. Die neemt ons mee uit eten en het is altijd leutig als je in je eigen taal kunt babbelen zelfs is het hollands. Het is een leerrijk dagske geweest. Vanavond gaan we een vlaming bezoeken, Eddy Van Dijck. Dat is een man van de kempen en die woont hier al verschillende jaren. In het seizoen werkt hij bij een loonwerker en daarnaast heeft hij zijn eigen bedrijfje, een bedrijf dat alles kan. We ontmoeten hem in een cafeeke in de plaatselijke bowling. En dan luisteren we met een glas bier en een glaasje wijn naar zijn enthousiaste verhalen. Want vertellen dat kan hij als de beste. Het gaat over combinen, mais, amerikanen, boeren, Belgie, klusjes, koeien en natuurlijk worden er ook de nodige moppen getapt.
En dan rijden we nog heel lang door in de nacht want we moeten morgen op tijd zijn. Dirk moet zijn vliegtuig halen. Maar in de auto heb ik tijd om naar de kindjes te bellen. Maar die liggen al in bed en Karen zegt dat ze het fantastisch doen. Dus dan kan ik gerust gaan slapen.