Hulsbosch

Zondag 20 april



Om 9.30 uur zitten we weer in een overvolle katholieke kerk. Via school hadden ze gevraagd om zeker allemaal te komen. De kerk begint vanaf vandaag met een hele grote geldinzameling voor een nieuw groot parochiehuis te bouwen. Ze hebben al een plaats en een vergunning hebben ze toch niet nodig. Dus nu moeten ze alleen maar geld vinden. Er wordt mij verteld dat dat normaal geen probleem mag zijn en dat zeker binnen de drie jaar dat gebouw er zal staan. Vooraleer de mis begint komen alle verenigingen binnen met hun eigen vlag. Daar zijn ook de misdienaars bij en de mensen die de kerk decoreren maar ook de school, de moedersgroep (waar ik ook al naar toe geweest ben), een groep voor het leven, een bijbelstudiegroep, een mannenpraatgroep, een bejaardengroep, de kommuniekanten, en nog veel meer. In totaal zijn het er meer dan 30. In de preek gaat het over het bezoek van de paus in Amerika maar ook dat we zeker niet mogen vergeten storten. Dat 10 % van ieders loon een minimum moet zijn. En dat iedereen er geniet van gaat hebben.
Terug buiten vertrekken we vlug met de auto richting het zuiden. We gaan de familie Hulstbosch bezoeken. Dat is een vlaamse familie die ook een projekt aan Van Bakel gekocht heeft en die hier nu meer dan een jaar wonen. Het is ongeveer 2.5 uur rijden, maar met de nodige eetstops doen we er meer dan 3 uur over. We komen aan bij een pracht van een villa. Zij hebben hun huis vanuit Belgie bijna volledig hetzelfde laten bouwen. Wat wil zeggen, het is gemetseld, het zijn heel zware houten deuren en de rest van het interieur is het meeste ook Europees ingericht. Het is een unicum hier op het platteland, maar wel heel schoon.
Er zijn 3 tieners, 3 jongens, en nog heel veel speelgoed. Tim, Stef en Dieter verdwijnen onmiddellijk in de kelder waar de speelkamer is ingericht. En ze spelen boerderijke met blokken en de vele traktors die er nog staan.
Wij babbelen ondertussen bij een goed taske koffie en een lekker stukske taart over onze projekten. Hulstbosch zouden normaal in februari al aan het melken geweest zijn maar doordat het een hele natte winter is geweest zijn ze al meer dan 6 maanden achteruit geschoven. Wat natuurlijk heel slecht is voor ons ook. Nu zijn ze de laatste hand aan het leggen aan de bouwwerken en beginnen ze te melken in juli.
Samen met de kindjes gaan we dan naar de bouwwerken gaan kijken. Zij zijn een stal aan het bouwen voor 2400 koeien.
Koen en Dominique babbelen honderduit en blijven bij elke vijs en ligbox die ze tegen komen staan. En ik samen met de twee jongste zonen houden ons bezig met de kindjes. Want om met drie kleine kindjes op een redelijk natte bouwwerf te lopen, dat is hetzelfde dan een over en door tocht te doen in het leger. Ook kunnen ze op traktors, bobcatten, camions en de grootste kranen van CAT zitten. Al de grote machines zijn gewoon open, iedereen kan er op. Weeral verschiet ik ervan dat er dan geen criminaliteit is. Enkele uren later begint het te druppelen en moeten we vlug naar binnen. Koen heeft heel veel kennis opgedaan. Vooral dan naar de details gekeken.
In huis heeft Marij heerlijk eten voor ons klaargemaakt (kip, rijst en fruit). En zelfs Stef eet helemaal zijn bord leeg. Tim en Dieter vragen voor een tweede keer. Maar dat is normaal voor hen.
Dan is het bijna 10.00 uur en moeten we dringend vertrekken. Na nog geen 10 minuten gereden te hebben, hebben ze op de achterbank alledrie hun oogjes al toe.
Bedankt Dominique en Marij voor deze heerlijke middag.