bos gaan opkuisen

Zaterdag 10 mei

Vandaag is het Jef zijn kommuniefeest. Proficiat Jefke. Het is ook Pinksterweekend. En wij gaan met ons gezinneke het bos opkuisen.
Koen zijn voet is ook redelijk geweest vanacht en ook Tim is er volledig door. Geen koorts en geen buikkramkes meer. Voor de rest is het niet aan het regenen en is het ongeveer 16 graden. Dus ideaal weer om in een bos te gaan.
Koen heeft voor dat de kindjes wakker zijn de bobcat (een grote gele john deere) buiten gezet en ook de quad (yamaha) waar de kar (john deere) is aan gepikt, buitengezet. De kar laden we vol met een beetje picknick (drank, fruit en enkele koekjes), de nieuwe zaagmachine met daarbij de nodige olie en naft en ook nog zware kettingen. De kindjes eten vlug alles op doen heel vlug hun frakskes aan en hun botten. En zijn heel blij dat ze in de kar kunnen zitten om naar het bos te rijden.
Het gaat hier dus over het bos dat achter onze akker ligt en dat we moeten opkuisen van de overheid. Er ligt afval in van drie generaties boeren. En dat is 700 meter achter ons huis. Koen gaat met de bobcat over de akker. En nadat ik een spoedcursus gekregen heb van Koen hoe ik met een quad moet rijden. Vertrek ik eerst heel stuntelig en nadien heel stoer en met een kar achter mij met drie kindjes erin. Ik kan spijtig genoeg niet volle gas geven want de kindjes vliegen nu al een beetje omhoog. Maar in ieder geval zelfs rijd ik heel traag, ik waan mij al een heel klein beetje Stefaan Everts.
Voor mij en de kindjes is het de eerste keer dat we in dit bos komen. En wat we hier te zien krijgen is onvoorstelbaar. We gaan eerst tot op het einde van het bos en onderweg komen we camionbanden tegen. Allerlei landbouwmateriaal (oude ploegen, eggen, paardenmateriaal, karren, schapendraad, kombine, auto's, camion, ......) En nog heel veel meer. In het achterste gedeelte van het bos ligt het minste en vooral camion- en autobanden en nog wat schapendraad. Het plan is dus dat Koen met de bobcat over en weer rijdt. En al het materiaal op een hoop legt aan de rand van het bos.
En ik vooral het gerief vrij maak zodat Koen er onmiddellijk aan kan met de bobcat.Om er bij te komen moeten we boomkes afzagen en ook wat trekken en sleuren met de bobcat. Want overal zijn er boomkes in gegroeid. En als we van die draden durven opnemen valt dat helemaal uiteen in kleine stukjes ijzer.
Koen moet mij dan ook leren werken met de boomzaag, want anders kan ik er niet veel doen. Het is vooral machine werk. Maar in ieder geval na een uurke is onze taakverdeling volledig op elkaar afgestemd en het gaat redelijk goed. De kindjes amuseren zich gelukkig ook met de whiskey en met op en af die quad te komen. Maar toch blijft het konstant uitkijken met die kindjes. Eigenlijk niet verantwoord.
Eerst smijten we alle banden in de bak van de bobcat. Dat gaat wel met handenkracht. Het zijn meer dan 20 camionbanden. Vervolgens verwisselt Koen de bak met de palletvorken en gaan we zo al het ijzer verwijderen. Terwijl Koen naar de rand van het bos aan het rijden is, zaag ik de boomkes af zodat Koen er een weg naar toe heeft. Want het ligt kriskras door het bos. Dat ijzer zit dan ook vast dan moet Koen er met de bobcat aan schudden en dan zonder het ijzer te verliezen onderweg moet hij dat naar de kant brengen. En dan moet ik een beetje instrukties geven waar en hoe hij moet rijden. Hij ziet niet veel in die bobcat.
Tegen twaalf uur gaan we naar huis. En eten hele lekkere spaghetti. Die is opgewarmd in de microgolfoven en die heb ik vorige week klaargemaakt. Na de middag steken we de kindjes in bed en gaan wij verder werken. En dat is een heel verschil. Zonder kindjes naar niets moeten kijken dan kan je pas goed door werken.
Spijtig genoeg moeten we om vier uur stoppen want ik moet gaan voorlezen in de mis. Ik moet voorlezen uit Genesis,11 1-7. En het gaat over dat alle mensen dezelfde taal spreken. Het is Pinksteren (Pentecost) en in elke mis gaat er een anderstalige de eerste lezing voorlezen. Er zijn op een weekend (vrijdags te beginnen) 11 missen. Ze hebben 8 verschillende anderssprekende mensen gevonden. Die willen voorlezen.
Ik had dat nooit gedacht dat ze mij nog zo ver konden krijgen om voor te lezen in de kerk. Tja, een mens kan veranderen zeker. Koen zegt dat ik het heel goed gedaan heb maar hij heeft niet gezien dat mijn benen heel hard aan het bibberen waren. En dat mijn speeksel allemaal weg was.
Dan gaan we naar huis nadat toch een paar mensen gezegd hebben dat ik het heel goed gedaan heb. En gaat Koen verder naar het bos en blijf ik bij de kindjes en verzorg ik de muttens. Vervolgens steek ik de kindjes terug in bed en ga ik met de fiets tot aan het bos. De eerste keer sinds dat ik hier ben dat ik met de fiets rijdt. Het doet mij deugd.
Aan het bos gekomen, het is al aan het schemeren, zie ik aan de bosrand op nog geen tien meter van mij een hert staan. Heel schoon. Ik ga naar de Koen en we ruimen alles op zodat we naar huis kunnen gaan. Want het is te donker in het bos.
Wat een dag voor mij. Met een quad rijden, met een boomzaag werken en dan nog voorlezen in de mis. Als ze mij dat een jaar geleden gezegd hadden, had ik iedereen voor zot verklaard.