naar spoed

Vrijdag 9 mei

Het is gestopt met regenen maar de plassen staan wel op de akkers. En dat is niet goed. Alles wordt achteruit geschoven.
Tim heeft nog altijd koorts en klaagt ook van buikpijn. Koen zijn voeten tintelen als hij 's avonds in zijn bed kruipt. Die gaat eens uitgebreid chatten met zijn zus (Veronique Ally, een hele goeie kinesist,osteopaat).
Ik breng Stef en Dieter naar school. En onderweg vertelt Stef mij dat dat meisje nu zijn vriendinnetje is maar hij weet wel niet haar naam. En Dieter roept er tussen dat het meisje ook zijn vriendinnetje is. Die time-out zal hen deugd gedaan hebben.
In de namiddag brengen ze onze quad en de bobcat. Het is wel een john deere. En Koen gaat de quad meteen proberen op onze akkers. Ik kan niet. Ik moet in de buurt van Tim blijven.
Om 15.30 wordt Tim wenend wakker van de pijn in zijn buik. Dan heeft Koen maar vlug gebeld naar de dokter waar we ons vorige week ingeschreven hebben, of we nog mochten komen. Als we onmiddellijk kwamen geen enkel probleem. Ik en Tim naar de dokter en Tim ziet er echt niet goed uit. Daar toegekomen krijgen we weer eerst vragen die we allemaal al ingevuld hadden in die inschrijvingsformulieren. Nog geen dokter te zien. Twee verpleegsters die ons de vragen voorschotelen. Vervolgens moeten we in een kamerke wachten tot de dokter komt. Tim is ondertussen wel al een beetje verbeterd. En heeft hij een klein onderzoekske gehad van de verpleegsters. Wegen, bloeddruk meten en dus die vragen stellen.
Dan komt de dokter. Die stelt dezelfde vragen als de verpleegsters en begint aan het onderzoek. Hij onderzoekt Tim volledig boven zijn t-shirt. Ook om naar zijn longskes te luisteren wordt het t-shirt niet opgehoffen. Ik heb er toch mijn bedenkingen bij maar wie ben ik.
Dan wordt er nog een urinestaal onderzocht. Maar de dokter kan niets vinden. Dus hij stuurt ons door naar spoed voor platen te nemen. Na 95 dollar betaald te hebben gaan we eerst vlug naar huis om Koen op de hoogte te brengen en een kleinigheidje te eten.
Naar spoed dat ken ik al met Tim. Dit is zijn zesde keer op spoed. (hechtingen, hersenschuddingske en een zware val).
In spoed worden we verwacht en moet ik eerst zeker vijf papieren ondertekenen. Waaronder een papier waar ik toestem dat er een dokter naar Tim mag kijken. Waarom ben ik anders op spoed. Dan weer een verpleegster met dezelfde vragen van bij die dokter. Dan komt de dokter. Dezelfde vragen en vrijwel hetzelfde onderzoek dan de vorige dokter. Waar niets mis mee is. Maar weer valt mij op dat er niet onder de kleren onderzocht wordt. Wel voor naar de buik te kijken maar dan wordt eerst dat onderbroekske nog wat naar boven getrokken. Zijn wij echt zo los in alles in Belgie. Ik weet niet goed wat ik hiervan moet denken. Dan moeten we wachten om naar de rontgenfoto's te gaan. Maar Tim vind het wel leutig. Hij kan naar TV kijken en mag zelf met de afstandsbediening spelen.
Dan naar de rontgenfoto's en onderweg in de gangen ligt er tapijt. Hoe ze dat proper krijgen wil ik echt niet weten. Ook moet je niet te nauw kijken in de hoeken. Daar moeten de foto's een paar keer over gedaan worden want Tim kan niet stil staan. Dan wordt er nog bloed getrokken en ook urinestalen genomen.
De dokter kan niets vinden en denkt dat het een virus moet zijn. Omdat Stef ook wat ziek geweest is vorige week. Ze schrijft mij nog een medikamentje voor. Speciaal voor de darmen. Maar we moeten het wel verder goed in de gaten houden. Tim krijgt nog een speelgoedje en dan kunnen we naar de apotheker. Ze zijn wel heel vriendelijk. Iedereen, zowel de verpleegsters, de dokters als het personeel dat aan de bureau zit. Ook de apothekers zijn grote warenhuizen. Waar je alles kunt krijgen. De meeste medikamenten kun je gewoon nemen met je winkelkarretje. Enkel voor echt zware medikamenten moet je het aan de apotheker vragen.
Maar dat is niet voor ons. Wij kunnen met ons winkelkarretje shoppen.
Ondertussen is het 10.00 en moeten we dringend naar huis. Tim is heel moe. En ik ook.
Koen heeft samen met Dieter en Stef de muttens verstoken en Koen heeft ze ook in bad gestoken. Waar ik heel blij mee ben. We gaan dan ook maar slapen want morgen willen we om 8.00 in het bos zijn.