Vrijdag 12 december
Om tien voor acht zet ik de kindjes als gewoonlijk weer af. En er zijn heel veel kindjes. In deze school moeten ze niet alle dagen komen. Je moet hier maar betalen per dag. Maar dan nog gaan ze maar 2,5 uren. Het is namelijk vandaag de laatste schooldag. En ze hebben een zangprogramma in een gestoken. En alle sympatisanten zijn welkom om halftien.
Ik ga naar huis doe nog een beetje de afwas en maak dat we straks toch eten hebben en dan vlug met Koen om Karen.
We worden in een zaalke in de high school verwacht. En we kunnen punch krijgen (gifgroen drankje en weer van de "heerlijke" bruine en witte taarten. Wij vinden allemaal een plaatsje alle mama's met de camera in de aanslag. Wij ook, eindelijk eens. En dan komen de kindjes binnen heel mooi. Het zijn er 32 in totaal maar er zijn wel 9 juffrouwen.
En dan zingen ze vijf hele mooie liedjes. En naar Tim moeten we echt luisteren. Hij neemt de leiding in het zingen. Niet dat de woorden helemaal kloppen maar toch. Wij zijn heel aangenaam verrast.
Na de liedjes worden de kindjes een voor een naar voor geroepen. En krijgen ze een denderend applaus. Daar zijn de amerikanen echt wel goed in. Om heel individualistisch te herkennen. Of dat echt goed is dat betwijfel ik wel. Iedereen moet wel in iets de beste zijn. Maar ik ken mij zelf dat kan toch dat je nergens de beste in bent. Ik heb in heel mijn lagere school carrierre nooit geen hoffelijkheids kaart gekregen en dat was ook altijd de beste in schrijven, de beste in rekenen, de beste in dit, de beste in dat alleen voor turnen werd zo een hoffelijkheidskaart spijtig genoeg niet uitgedeeld.
En dan blijven we nog efkens napraten. En dan vlug naar huis de volgende school wacht voor Tim. Ik en Karen voeren Tim naar school en gaan dan zelf verder winkelen. Ik wil eens iets proberen klaar te maken gelijk toastjes en een vlugge hap. Maar ik heb een beetje assistentie nodig wat ik moet kopen en waar ik het kan vinden. We gaan ook nog eens op zoek waar Karel de duvel gevonden heeft. Maar we gaan in drie "liqours stores" binnen maar geen duvel te vinden wel vinden we leffe en stella artois.
Als we thuis komen is Koen aan het kijken of hij mijn computer kan maken. Hij doet al een paar dagen raar en vanmorgen konden we hem niet opstarten. Maar het is geen avance. Het lukt niet. Daar moet mee naar de winkel gegaan worden.
donderdag 12 maart 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten