ijsregen

Vrijdag 19 december

We schieten verschrikt wakker want er klopt iets niet. Het is al licht aan het worden en het is halfacht. We hebben geen elektriciteit en geen water. En normaal was het vandaag voor Tim de laatste dag school maar dat gaat dus ook niet door.
Het heeft vanacht ijsgeregend. Dat is heel raar. Dat heb ik nog nooit gezien. Aan de takken van de bomen heeft zich een mooie ijslaag gevormd. Heel veel takken zijn ook gebroken door het zware gewicht. Het is -20 C buiten. En na wat rondgebel komen we te weten dat de elektriciteit is uitgevallen van vanacht 4 uur. Gelukkig heb ik voor mijn drinkwater apart water in bussen van 5 gallons zodat ik toch kan koken. Maar de toiletten mogen niet meer doorgespoeld worden en wassen is ook niet nodig. Want ze zeggen hier dat we voorbereid moeten zijn, dat het soms een paar dagen kan duren. De kindjes mogen ook niet buiten van mij, kwestie dat de deuren dicht blijven. Voor de warmte. De mensen van de elektriciteit rijden rond in de straat en ze moeten op een akker zijn.
Koen rijdt met die mensen rond met onze quad want anders moeten ze heel ver stappen. De mensen zeggen dat het misschien vanavond is opgelost.
Tegen zes uur komt onze gebuur, de strasser met een generator om al eens een beetje water op te pompen zodat we toch efkens water hebben. Om de toiletten door te spoelen en de kindjes vlug een kattenwasje te geven. De generator wordt ook op de waterpompen beneden gezet dat die zeker opgeladen worden. Terwijl de generator zijn werk doet. Zitten we bij kaarslicht aan tafel met voor de gebuur en Koen een stella artoiske en ook nog wat koekjes. Het heeft wel iets. Tim, Stef en Dieter spelen in het kaarslicht met hun legoblokskes en nog een beetje en dan kunnen die gaan slapen.
Geen elektriciteit hebben, dan weet een mens niet meer wat hij moet doen. Wij zijn veel te veel verwend. Maar als we daar zo bij dat kaarslicht aan het keuvelen zijn komt er een auto op de hof gereden om te vragen hoe lang dat we nog zonder elektriciteit gaan zitten.
Het is een vrouw die echt in de miserie zit. Ze heeft tien kinderen, wel van twee mannen en heeft op het ogenblijk geen eten, en het huis is totaal afgekoeld. (ons huis is praktisch niet afgekoeld, het is nog altijd 15 gr in huis). Ik stel haar dan maar voor dat ze gerust bij ons kan slapen vanacht. Maar nu moet ze eerst naar de walmart om eten. Want de kinderen hadden nog geen eten gehad. Ik vertel haar nog dat ze gerust haar kinderen hier kan laten terwijl ze naar de winkel gaat. En dat aanbod neemt ze graag aan. Vier kinderen laat ze achter bij mij. (Wij kennen elkaar totaal niet). De kinderen spelen samen met onze kinderen met de lego en na een uurke is ze terug. Ze neemt de kinderen mee. Ik geef haar nog een brood, koekjes en water mee. Ik verzeker haar nog dat ze hier gerust kan komen slapen. Maar na dit voorval hebben we haar nooit meer gezien of gehoord.
De kindjes liggen juist in bed en dan hebben we gelukkig terug elektriciteit. Ik ben blij dat de kindjes in bed liggen. Ik kan aan mijn afwas beginnen en Koen kijkt de mails na.
Het is een ongelooflijk leerrijke ervaring geweest voor ons. En een van de eerste dingen die we nodig hebben als we ooit een bedrijf hebben is een hele sterke generator.