Memorial Day

Maandag 26 mei

Op de radio horen we dat de Indy 500 (the greatest spectacle in racing) van Indianapolis is gewonnen door een Nieuw Zeelander en dat het vandaag Memorial day (het gedenken van gesneuvelde soldaten) is. Maar ook is het de laatste dag van Mark.
Tijdens het ontbijt worden we gebeld door Karen om ons te vertellen dat het vanaf nu tot het tweede weekend van september altijd mooi weer is. Dat je vanaf nu altijd buitenaktiviteiten kunt plannen. Ook vertelt ze nog eens wie de winnaar is maar vooral dat er nog tornado gevaar is en het gaat richting chicago. En dat er een vliegtuig gecrachd is in Zaventem en dat er mogelijk vertragingen zijn. Lijkt mij allemaal heel spannend.
En het is net die richting die ik vandaag uitga met Mark.
Koen zijn voet doet echt heel zeer en blijft thuis bij de kindjes.
Ik vertrek kort na de middag naar Zaventem en het is een heel rustig ritje. En dit komt vooral omdat er eens geen kindjes in de auto zitten. Puur genieten is dat. We hebben ook de kortste weg ingetypt in de gps zodat we genieten van het landschap.
En er wordt nog heel wat bijgepraat over van alles en nog wat.
Terug thuis gekomen na ook een heel rustig ritje terug en gelukkig niets gemerkt van de tornado's. Vertelt Koen dat hij naar het ziekenhuis geweest is om nog eens naar zijn voet te laten kijken. Ondertussen had Sarah, de zus van Hannah, onze gebuur op de kindjes gelet. En nu vertelde de dokter dat het niet van zijn rug kwam maar het is iets in zijn voet zelf die de zenuw afknelt en dat hij zwaardere cortisone moet nemen en nog naar de kraker moet blijven gaan. Dat sportmannen daar ook last van kunnen hebben (maar dat is bij Koen zeker niet het geval). En dat het weg kan gaan vanzelf. Maar dat het wel een tijdje zal duren. Blijkbaar vraagt iedereen hier een "second opinion" voor medische zaken. Dat weten we dan ook weeral.