theoretisch examen

Zaterdag 14 maart tot vrijdag 20 maart

Zaterdag ga ik met enkele vrouwen naar de vastenbijeenkomst van de kerk. Alle vrouwen van alle kerken van Logansport zijn er op uitgenodigd. En er zijn er 112. We kunnen kiezen tussen verschillende donuts. Maar ik heb al gegeten thuis dan vind ik veiliger. Een goed zelfgemaakt boterhammeke met choco daar kan niets tegenop.
Op de meeting komt er iemand spreken over gezin en huwelijk. Een heel zwaar onderwerp om er 's morgens om acht uur naar te luisteren.
Om halftien is het gedaan en dan ga ik naar de volgende bijeenkomst, de mops en dat is dan weer in een andere kerk. De kindjes blijven ondertussen bij Koen.
Op zondag is het na de mis chili. Ik had mij een goeie maaltijd verwacht want de tafel is mooi gezet en zo. Maar chilli is dus blijkbaar dikke soep met veel bonen erin. We krijgen er juist een beetje crackers bij en dat noemen ze een volwaardige maal. Oh ja chips is er natuurlijk ook. De kindjes zijn blij.
Na de kerk gaan we een bedrijf bezoeken met 600 koeien dat het op het ogenblik niet zo gemakkellijk heeft met de slechte melkprijzen.
En omdat we eigenlijk niets horen van de banken beginnen we stilaan met het idee te spelen om ergens anders een bedrijf te gaan zoeken. Maar we zien wel.
Dat bedrijf ligt nog geen uur ten westen van ons. En het is een bedrijf van nog geen vijf jaar oud. Alles heel mooi en netjes maar de stal is spijtig genoeg niet gelijk vol. De eigenaar komt efkens een goeiedag zeggen maar moet dan terug weg. Maar we mogen gerust rondkijken. Tim, Stef en Dieter spelen in de voedergang en op het einde van de stal liggen er roosters waar de koeien niet over kunnen. En juist door zulke ene rooster zakt Dieter met zijn een beentje in en natuurlijk staat de beirput gelijk vol. Dan heb ik hem maar gaan afspuiten in de melkstal en gelukkig lagen er reservekleren in de auto.
Want we hadden ze beloofd dat we naar de mc donnalds gingen en dan ben ik toch blij dat we er al niet stinkend moeten binnen gaan.
De maisprijs gaat heel langzaam omhoog. En Myron gaat zijn silo leeg halen. Myron heeft mais bij ons gedroogd en bewaard. En die mais heeft hij dus nu verkocht. Wij wachten nog om onze mais die we gestockeerd hebben te verkopen op advies van gebuur boeren in de buurt.
Koen is ondertussen maar steeds aan het bellen naar de banken maar steeds krijgt hij het antwoord "we werken eraan". Elk telefoontje zinkt de moed ons in de schoenen. Sommige banken zeggen dat als we een gewaarborgde lening kunnen krijgen van de staat, zoiets gelijk het lif, dan zouden ze mee in het projekt stappen.
Dus dan proberen we maar alles en dan gaan we praten met het fsa. Via het fsa kantoor worden ook onze subsidiepapieren ingevuld. Na verschillende keren gebeld te hebben naar het fsa, omdat ze de vraag altijd moesten voorleggen aan iemand anders die er juist die dag niet is. Is het antwoord negatief omdat ons visum daar niet voor in aanmerking komt. Weer een tegenslag.
We zijn hier ondertussen een jaar en de verzekering van de auto had gezegd dat het voordeliger zou zijn als we een rijbewijs hadden van de staat Indiana. Het is echt veel goedkoper. Dus dan moeten we dat maar doen. Koen heeft zijn examen twee weken geleden gedaan en nu is het mijn beurt.
Ik moet mij examen in Lafayette afleggen want in Logansport doen ze dat niet omdat ik geen social security number (iedereen in usa heeft een ssn, dat is een bewijs voor alles). Ik heb geen en dat heeft ook weer te maken met ons visum. Ik ben wel legaal maar ik volg gewoon Koen. Hij heeft wel een ssn.
Maar in Lafayette kan ik dus wel terecht zonder ssn, ik ga er maar niet te veel vragen bijstellen. Zij zeggen zelf omdat dat een universiteitsstad is met veel buitenlanders. Ok voor mij.
Dat theoretisch valt heel goed mee en ik ben van de eerste keer geslaagd. Er wordt onmiddellijk een foto genomen, ze meten en wegen mij en de kleur van de ogen moeten ze ook weten. En ik moet nu nog niet betalen, ik moet maar betalen als ik geslaag ben voor mijn praktisch. En daar kan ik morgenvroeg al voor terugkomen.
Om 8 uur de volgende morgen sta ik er dan toch wel een beetje zenuwachtig. Ik mag onmiddellijk vertrekken geen maneuvres of niets moet ik over de auto weten. Ik moet gewoon een blokje omrijden en ze zegt mij er ook nog bij dat ik zeker moet stoppen aan een stopbord. Onderweg waar er geen auto's zijn moet ik eens achteruit parkeren. Wat echt wel simpel is. En na exact 11 minuten sta ik terug in het examencentrum en ben ik geslaagd. En het kost mij 20 dollar. En ik heb mijn rijbewijs op zak. Niet meer over en weer rijden. De papierwinkel is hier toch een heel stuk eenvoudiger.