een weekendje met de boerinnen

Zaterdag 7 maart tot vrijdag 13 maart

Vandaag ga ik met Karen naar Indianapolis. Er is een weekend met de vrouwen van "Indiana farmers bureau". Vergelijk met de boerenbond. Dus een soort kvlv. Het is een weekend waar verschillende sprekers komen spreken over van alles en nog wat. Eerst kunnen we een koffieke drinken en ijskoud water drinken en dan is er een openings speech van de voorzitster. Het thema is "moving forward". En er zijn meer dan 500 vrouwen. Het is een rekord wordt er meegedeeld onder luid applaus.
Er zijn twee sessies waar we naar kunnen luisteren. Het eerste waar wij voor kiezen is "hoe samenwerken met banken". Een hele uitleg maar toen ik na de spreekbeurt enkele specifieke vraagskes ging stellen kon hij er natuurlijk niet op antwoorden.
Het volgende dat we gekozen hadden was "landbouw promoten", dat was eens goed om naar te luisteren maar dat was het dan ook.
Dan kregen we een uitgebreide diner. We zaten met acht aan een tafel. En het is wereldwijd denk ik. Het was er helemaal niet stil in de zaal. Maar wij deden rustig mee met het babbelen aan onze tafel.
Na het eten was er nog een sketchke en dan kwam er iemand spreken voor de hele zaal, over de toekomst van de landbouw en waarom we moeten blijven vechten voor landbouw. En eigenlijk ik weet het wel al denk ik. Maar ik was aan het denken "hier zit ik nu en ik zou niets liever doen dan nu een melkveebedrijf hebben". Daarna was er een "life auction" en dat heb ik nu al een paar keer meegemaakt dat is prachtig om te zien. Er staat een man vooraan te mompelen en toont een voorwerp(dat binnengebracht is door sponsors) en zo kan iedereen er opbieden. Ook was er een heel week een "silent auction". Dan liggen er voorwerpen waar je op kan bieden schriftelijk.
Vervolgens is iedereen naar zijn kamer gegaan en 'smorgens kregen we een uitgebreid ontbijt met spek en eieren en hele lekkere koffie. In de voormiddag kwamen er nog koppel die mestveebedrijf hadden en die ooit eens een hele slechte ervaring meegemaakt hebben met de pers dat ze vanaf dan zelf besloten hebben om zelf het nieuws te vertellen over de landbouw. Ze droegen sindsdien altijd een cowboyhoed om zo zoveel mogelijk op te vallen en elk artikel dat er verschijnt over dierenrechten en milieu keihard tegenaan te gaan. En blijkbaar met succes. Ik ben nu wel spijtig genoeg hun naam vergeten. En dan nog een afscheidsspeech van de voorzitster en dan zat het erop.
Na een goe restaurantje bezocht te hebben gaan we richting Camden.
Maandagavond is er een jaarvergadering van de plaatselijke landbouworganisatie met eten en voorstellen van het nieuwe werkjaar. Het eten (bonen, aardappelen en varkensvlees) begon om 6 uur. En dat gaat heel vlug. Aanschuiven met uw plastieken bordje en dan ijsthee of water nemen, vervolgens nog een stukje taart en het is gedaan. De vergadering begon om 7 uur en we waren om 9 uur thuis. Ik durf maar niet te zeggen dat wij na middernacht thuiskwamen van een vergadering.
Tim, Stef en Dieter beginnen nu echt hun engels goed te kunnen. Dat zeggen de juffrouwen toch. Bij mij is het nog altijd hetzelfde. Het is nog niet goed maar ik trek mijn plan.
Verder zijn we nog steeds bezig met de banken. Ondertussen hebben we 14 verschillende banken gedaan en waar we bij verschillende toch een paar keer geweest zijn. Meestal wel Koen alleen omdat het praktisch niet haalbaar is met de kindjes. Maar toch die stress is vermoeiend. Vooral de onzekerheid.