Laurens verjaart en ik ga mijn Koeneke zien

Woensdag 3 september

We zijn heel vroeg wakker en het is een vrij zenuwachtige bedoening in de Neerstraat. Jef en Marie slapen nog die kunnen we dus geen salut meer zeggen. En Tim, Stef en Dieter zijn ook nog niet goed wakker. Maar de tijd dringt we moeten verder. De koffers zijn volgeladen met heel veel koffers vol kadootjes en heel veel lekkers. Nonkel Louis blijft op Jef en Marie letten. En dan kunnen we vertrekken met moeke, vake, tante Gisele en Ann.
Op de luchthaven vinden we vlug Peter, Martine, Rik en Christine. Dat zijn melkveehouders en een kozijn van Koen die ons gaan vergezellen naar Indiana. Wat wij helemaal niet erg vinden. De valiezen worden ingechekt en we gaan van een laatste koffieke genieten op Belgische bodem. En dan wordt het tijd, ik wordt zenuwachtig en ik wil door die douane. Maar eerst moet het triestigste nog komen. Dat afscheid. Dan spurten we naar de gate en er staat heel veel volk. Ik laat alle etikette achterwege en ik sta ook te drummen om toch maar eerst op dat vliegtuig te kunnen. Peter, Karen, Christine, Rick en Martine moeten zich bezighouden met de kindjes zodat die ook meekunnen als eersten. En mijn daden worden gezien, we mogen als eersten op het vliegtuig. We rennen zodat we toch zeker plaats genoeg hebben om ons handbagage kwijt te raken. We zitten verdeeld over het hele vliegtuig. Maar ik zit bij de kindjes en dat is het belangrijkste. Na weer een vermoeiende vlucht komen we aan in Chicago en na lang wachten voor de douane zien we eindelijk Koen en Loren staan. Dat is een heel blij weerzien.
Dan moeten ze nog om de auto voor onze kompagnons terwijl wij wachten aan de auto. Dat duurt heel lang maar niets aan te doen.
Het verkeer in Chicago viel ook nog mee zodat we een beetje later van een goeie mac donalds aan het genieten zijn.
En als we dan thuis komen zoeken we vlug ons bed op om dat nog op te maken en dan kunnen we gaan slapen. Maar eerst moeten de kindjes hun kamer nog laten zien aan Martine en co. Ik val als een blok in slaap. Ik ben oververmoeid. Maar ik heb genoten en dat is het belangrijkste. Laurens ook nog een gelukkige verjaardag.