dinsdag 28 oktober 2008

de rondleiding

Donderdag 4 september

Onze bezoekers hebben goed geslapen maar hebben toch de trein horen passeren. Als je dat voor de eerste keer hoort. Dat is echt om je dood te verschieten. Het zijn hier onbewaakte overwegen en als de trein aan zo een overweg komt dan begint die hard te toeteren. En dat is dus vlak aan ons huis.
Koen kan gaan ontbijten op de graanfabriek (ADM) waar we onze mais aan verkocht hebben. Hij wordt er met de andere boeren verwacht om 7.30. Dan gaan wij met zijn allen Logansport verkennen. We gaan in de walmart, in de home depot, in de march en in de rural king. Maar daar geraakt Rik al niet meer weg. Hij moet alle produkten van John Deere bestuderen, maar de kindjes beslissen er anders over. Die zijn moe, die hebben honger en die moeten in hun bed. Dat zal nog wel een paar dagen duren voor die weer op ritme zijn.
Dan gaan we thuis ne goeie worst met rode kool eten. Koen had om 11.00 uur ook nog een afspraak met het usfa office. Ze geraken er daar niet aan uit. Het is niet normaal dat een boer zijn werk door derden laat doen. En om ons subsidies te kunnen geven moeten nog allerlei papieren ingevuld worden. Maar weer het grote verschil met Belgie. Dat office belt ons op en zoekt tot dat het in orde komt. Ze hebben er al een heel dossier voor aangelegd.
Terwijl we aan het eten zijn komt Karen binnen want die gaat onze gasten vanmiddag een rondleiding geven in de gebuurte en in Kokomo.
Ze is wel verbaasd wat we aan het eten zijn. Rode kool met appeltjes had ze nog nooit gezien. Ze kennen hier dan ook alleen maar bonen en verschillende salades. En rode kool wordt hier enkel rauw gegeten vermengd in de salade.
Het gezelschap is nog maar net vertrokken en de kindjes liggen in hun bed of de mannen van de bank zijn er. Na een paar uur redevoering vinden ze het nog altijd een schitterend projekt maar ze gaan zien wat ze kunnen doen. Dus weer afwachten.
Ondertussen met de kindjes naar buiten gaan, zodat ze kunnen spelen met de whiskey en naar de vaarzen gaan kijken en dan komt er een gebuur toe. James Porter. Hij is boer en hij heeft ook tegen ons getekend met de petitie. Maar nu zou hij dat niet meer doen zegt hij. Maar ja ondertussen hebben we nog altijd een rechtszaak. Die gaat door in januari. Hij had vooral tegen getekend door de vorige eigenaar. Hij weet heel veel te vertellen en als we ooit iets nodig hebben kunnen we zeker op hem rekenen. Dus dat is toch weer goed. En we hebben de blikjes bier goed laten vloeien en dat apprecieerde hij enorm. De kindjes liggen weer terug in hun bed. Maar de gebuur blijft maar zitten. Ondertussen komt de kompagnie ook toe en die hebben heel veel te vertellen dat ze zo veel gezien hebben en dat ze goed gegeten hebben.
Uiteindelijk is de gebuur weg en dan kunnen we weer gezellig samen bijkletsen met voor de mannen een pintje bier en voor de vrouwen een bailyske. Ik moet Koen nog zoveel vertellen wat ik meegemaakt heb in Belgie. Het was een druk dagske om zo juist thuis te komen van op vakantie. Maar het is genieten.

Geen opmerkingen: