zaterdag 31 januari 2009

terug beginnen dorsen

Vrijdag 7 november

Vandaag zijn ze terug beginnen dorsen. Ze kunnen terug op de akkers en het is weer ijskoud. Koen is gisteren en vandaag naar de spaanse les nadat hij de kindjes in school afzet. Tijdens het dorsen brengen we af en toe ook eens staalkes van de mais binnen om te zien of onze vochttester wel goed werkt. En daar staat een hele grote bokaal met snoepkes. En dat weten de kindjes al heel goed. En ook de mensen die daar werken kennen onze jongens al. We brengen die staalkes dan binnen als we van of naar school rijden.
Op de middag belt Karen om te zeggen dat ze nu maar kan bellen omdat ze er niet goed van was van de verkiezingsuitslag. Maar ze is toch blij dat Indiana toch nog een republikeinse gouverneur heeft ondanks de democratische uitslag.
Nadat de kindjes in bed liggen komt onze buurvrouw Katie Strasser met haar dochter om te vragen of we kerstdecoratie willen kopen voor buiten ten voordele van de school. En daar haar man niet thuis is hebben ze veel tijd om te blijven zitten en over het dagelijks leven te praten. Zij geeft les in een school en haar dochter zit in het laatste jaar dus die kennen ook heel veel mensen. En we verschieten er zelf al van hoeveel mensen we al kennen, daarvoor niet persoonlijk maar wel al van gehoord of zo.

weer geen school

Woensdag 5 november

Het is vandaag weer geen school. Het is konferentie. Ik moet nochtans genoeg voor de school betalen. En voor dat geld gaan ze eigenlijk heel weinig.
Vandaag gaan ze niet dorsen. Het ligt te nat van gisteren. De sneeuw is wel weg.
Koen leert zijn spaans en gaat ook eens naar de cooperatie om te onderhoren voor meststoffen voor volgend jaar. De meststoffen zijn duur en nu moeten we kijken of het interessant is dat we ze nu al kopen of niet.
Koen gaat ook eens met de kindjes met de quad nog eens rond rijden en het vuil oprapen langs de kanten van de akkers, want dat was heel lang geleden.

Verkiezingsdag

Dinsdag 4 november

Het is vuil weer. Een beetje sneeuw en een beetje miezerig. We gaan niet dorsen vandaag en waarschijnlijk ook morgen en overmorgen niet. De meeste mais is nu wel echt weg en op verschillende akkers hebben ze al gediepwoeld. Ploegen wordt er niet meer gedaan. Nog maar hier en daar maar dat is zelden. In deze streek toch.
Koen gaat de kindjes naar school (de highschool) brengen en gaat vervolgens naar de spaanse les. De laatste weken heeft hij op de computer de beginselen van spaans geleerd. En nu is er een vrouw van de kerk die hem wat wil bijleren. Hij moet vooral oefenen op de uitspraak. En vanmorgen is het dus de eerste les. Die mevrouw is een mexicaanse en is de vrouw van de deakon.
Ik probeer de verkiezingen op de radio te volgen en ook internet staat aan. En overal wordt er gezegd dat Indiana "a battleground state" is, dat wil zeggen een kantelstaat. Traditioneel wordt in Indiana republikeins gestemd. Ik ben kurieus.
Tegen de avond weten we het, Obama wordt de nieuwe president.

school begint terug

Maandag 3 november

Vanndaag beginnen ze terug met te dorsen. Maar er is een camion kapot gevallen. En het zijn juist de akkers die van het verst moeten komen. Dus dat is weer tegenslag. Maar we mogen niet klagen het blijft goed weer en ook voor de komende dagen blijft het goed. Maar het is wel ijskoud en een hele gure wind.
Om halftwaalf moet Tim terug naar de katholieke school. En als Tim zijn school uit is gaan we met Stef en Dieter naar het schoolke in de bibliotheek. Dat doen ze echt graag. Er zijn andere kindjes en je kunt er met vanalles spelen en nadien gaan we altijd nog eens op de computers voor de kindjes. En dan tokkelen ze erop los gelijk echte. Normaal kunnen ze daar spellekes opvinden maar ze vinden het leutiger gewoon wat doen alsof en wat met die muis spelen. En dan verschijnt er telkens een ander scherm, dus meer moet dat niet zijn.
Thuis hebben ze een paar camions naar de fabriek gedaan.
Koen moet de kindjes in bed leggen want ik ga naar een vrouwenclub van de kerk. Het is niet van de jonge moeders maar alle leeftijden zijn aanwezig. Ik heb er eigenlijk wel zin in. Ik ben erop uitnodiging van de voorzitster die mij de zaterdag gezegd heeft dat ik zeker moet komen. Dat dat altijd gezellig is.
Als ik toekom moeten we 1 dollar geven voor het eten. Dus daar kunnen we ook al niet voor sukkelen. En dan is er een gebed en een evaluatie van wat er gebeurt is de voorbije maand. Ze komen een keer per maand samen. En er zijn 32 vrouwen aanwezig (ik heb ze vlug geteld). Dan moet ik mijzelf voorstellen. En dan gaan we aan tafel. Het eten is gemaakt door een paar vrouwen en elke maand maken andere vrouwen dat eten klaar. Het is een leutig boelke waar het echt gemoedelijk aan toe gaat. Ik ga hier zeker nog naar toe komen.
Heel lang blijven ze niet. Want verschillende vrouwen moeten er morgen vroeg uit omdat ze moeten gaan zitten als "volonteer" voor de verkiezing. En dat is heel vroeg. Ze moeten aanwezig zijn om 5 uur. En de bevolking heeft een hele dag tijd om te gaan stemmen. Er zijn blijkbaar al mensen die hebben gestemd en dan is dat elektronisch.
Voor de rest wordt er niet veel over de verkiezingen gezegd. Uit de ondertoon die ze gebruiken en de grapjes die ze maken kan ik wel afleiden voor wie ze gaan stemmen. Maar dat zullen we morgenavond maar definitief weten.

Naar Sevenhuysen

Zondag 2 november

Ik heb mijn frietpot nog eens boven gehaald, het is heel lang geleden. Maar dat komt omdat ik niet helemaal kontent ben van het frituurolie. En het is ook een verschrikkellijk onhandige frietpot. Maar nadat we van de kerk komen bak ik heerlijke frietjes (gekocht uit de diepvries in de winkel, ben heel blij dat ik er gevonden heb) met een goeie biefstuk.
Na de middag worden we verwacht bij de familie Sevenhuysen. Het is een melkveebedrijf dat ook met Van Bakel gebouwd heeft. En die woont een dik uur van ons.En dat een ongelooflijke groei doormaakt en topcijfers produceert. Die is dus heel goed bezig. En dan zeggen we tegen elkaar hadden we hier een jaar vroeger geweest dan waren we nu al aan het melken. Stomme bankcrisis.
Zij zijn een jong gezin en hebben ook kleine kinderen en ze hebben heel veel speelgoed. Dus de kindjes hebben we een hele middag niet gehoord. Zodat wij met een glaasje wijn en een stukske taart rustig kunnen babbelen hebben. Voor de kindjes heeft ze mini croissantjes gebakken met een klein hotdogske erin. Weer iets wat ik geleerd heb. Dat kun je in deegvorm kopen en je moet het in de oven efkens bakken.
De reden waarom we hier eigenlijk zijn is dat ze juist een nieuwe kalverstal gebouwd hebben, dus daar gaan we naar kijken en natuurlijk worden er veel foto's getrokken. Maar het wordt wel duidelijk dat de kostprijs te hoog ligt. We moeten nog veel gaan rekenen.
En wee

Allerheiligen

Zaterdag 1 november

Ze gaan verder mais afrijden en het kindje van Mark J. komt nog eens spelen in de voormiddag. Ze vinden het heel leutig. Aan de elevator zijn een paar bakjes krom dus die moeten weer eerst gemaakt worden voor dat er verder gedroogd wordt. Maar dat is niets ze gaan de mais vandaag naar ADM en Andersson brengen. De prijs is redelijk dus we kunnen beter verkopen. Na de middag stoppen ze met dorsen en dan kan Koen de elevator terug een beetje maken.
Tegen 6 uur is het Allerheiligen mis en daarna is het een maaltijd aangeboden door de parochie.
Een paar mensen hebben voor ons plaats gehouden zodat we toch een goeie plaats hebben want er is heel veel volk. Het is in de zaal "Knight of Columbus". Als maaltijd kunnen we kiezen tussen spaghetti en "chicken noudles". Daar er veel volk is duurt het vrij lang. En de kinderen spelen ondertussen tussen de tafels met de andere kindjes.
En als speciale act is er nog een optreden van de pastoors met de direkteur. Hetzelfde nummer wat ze gedaan hebben met de benefiet voor school.

donderdag 29 januari 2009

Halloween

Vrijdag 30 november

Vandaag gaat het kindje van Marc Justice komen spelen. Die is even oud dan Tim en zo kunnen ze eens op hun gemak combinen Tim vind dat toch leutig, een meisje komen spelen. Maar ik sta er van te kijken hoe mijn jongens zich zo laten doen door dat meisje. Ze doen alles wat zij zegt. En ook doen ze een hele konversatie. Heel plezant om naar te luisteren. Dat meisje geeft volledig de toon aan, Tim doet echt zijn best in het engels, Stef laat hem ook niet doen maar dat is engels en nederlands en Dieter die zwijgt zeker niet en dat is vooral nederlands met af en toe een woordje engels. Maar ze praten een hele dag. Om drie uur komt Katie Justice, Emilie halen. We moeten om 5 uur bij Amy Miller zijn in Logansport om Halloween te gaan vieren. Maar eerst moeten we ons laten zien bij Karen. Ze zijn weer in cowboy, zorro en draak. Bij Karen krijgen ze een echt halloween emmerke en ze leert hen wat ze juist moeten zeggen. "Trick or treat, smell my feet. Give me something good to eat". In het emmerke is de bodem al gevuld zodat ze al kunnen eten en dan moeten we dringend naar Amy. Eerst gaan we pizza eten en dat is feest voor de kindjes. Ook temeer dat ze de kinderen van Amy goed kennen van op school. Dan komt er nog een gezin toe en die kinderen kennen ze van in de high school. Zodat ik er eigenlijk geen omkijken naar heb.
Met halloween komen alle kinderen op straat verkleed en dan mogen ze aanbellen bij de huizen waar er een licht brandt. Maar de ouders lopen wel mee. In Logansport is er blijkbaar een hele straat dat daar in gespecialiseerd is. Dus we beginnen bij het eerste huis. De volwassenen blijven aan de straat staan en de kinderen lopen naar de voordeur en krijgen daar hun snoep. Sommige volwassenen zijn ook verkleed en ook degene die het snoep uitdelen. Het is de moeite om te zien. En heel heel heel veel kinderen. Het is gewoon prachtig. En de emmerkes worden al heel vlug vol en nog veel voller. En dan is het plots gedaan. Het is 8 uur en dan zie je geen enkel kindje meer op straat. Dat gaat hier zo vlug. En die vliegen allemaal naar huis. Geen afterparty.
Bij Amy thuis praten we nog wat na over de komende verkiezingen. En het verrast mij voor wie zij gaan stemmen. En dan kunnen we doodmoe maar voldaan naar huis waar Koeneke nog aan de drogers bezig is.

aan onze mais beginnen te dorsen

Donderdag 30 oktober

Gisteren is er ook nog een kabel kapot gegaan en daar moesten we spijtig genoeg om naar Monticello. Maar nu is alles weer in orde. Myron zijn mais is af en er zit ook een silo vol. Nu staat de ventilator nog een paar dagen aan om goed te verluchten. Vandaag komt er nog een derde boer zijn graan stockeren maar die gaat niet drogen. Die kan dorsen aan 15 % beloofd hij ons toch. Daar moeten we dan wel uiteraard stalen van nemen. Ondertussen is Myron aan onze mais begonnen. We doen ook hier weer een camion naar ADM en een camion steken we weg bij ons in de droger. Onze mais is niet droog, 22%, Toch niet vergeleken met de andere boeren hier. Maar we denken en ook de andere boeren zeggen ons dat, dat komt omdat we hakselmais gezet hebben. We dachten echt dat we gingen melken dit jaar. Niet dus. Maar ja niets aan te doen. Koen rijdt rond met de tractor en ik neem staalkes van ons als van de andere boer. Hij kan inderdaad dorsen aan 15 %. En dat is leutig om naar te luisteren als die mais dan valt. Die mais vliegt er gewoon door. Daar die boer niet moet drogen is de silo op het einde van de dag vol. Koen en de boer moeten nog wel samen iets maken om de silo goed dicht te doen maar tegen dat het nacht is, is dat ook opgelost. Ondertussen is onze mais nog verder aan het drogen. En de kindjes hebben een hele dag rond de silo's gespeeld. Eigenlijk niet verantwoord. Er draaien vijzels en dan die camions die op en af rijden.

heel koud

Dinsdag 29 oktober

Het is heel koud 's morgensvroeg. -6 gr. Celcius. We hebben vanacht panne gehad aan een V-riem en zo kunnen de kindjes met mij naar Monticello om een V_riem. Als ik thuis kom kijk ik twee keer op mijn thermometer want het is al opvallend warmer dan een paar uur geleden. Nu is het 10 gr. Celcius. Koen gaat eerst nog Myron helpen naar de akker. Nu voert hij alles naar ADM. En als hij in de namiddag de V-riem gaat maken kan hij dat doen in zijn t-shirt. Het is 22 gr. Celcius. Ongelooflijk. Dat is op een dag 28 gr verschil.

Myron komt een deel van zijn mais stockeren

Maandag 28 november

Nog een paar dagen rijden en de meeste mais in de streek is weg. Het is al raar, als we door de streek rijden zien we terug vele open vlaktes. Er zijn ook wel al veel boeren die gedaan hebben. Veel boeren hier hebben ook een aantal jaar geleden varkensstallen gezet. Toen de maisprijzen zo slecht waren, hebben ze dan als alternatief varkensstallen gezet. Dat is gelijk in de polders in Belgie.
Myron komt ook een silo vullen, dus we kunnen weer stalen nemen. Koen rijdt weer met de overlaadwagen want nu zijn er twee van zijn knechten al aan het diepwoelen. Dat is gelijk polderland dat moet gewroet zijn voor de winter. Hij wisselt af een semmay (camion) naar het fabriek (ADM) en dan de volgende laat hij bij ons drogen. Vandaag stopt hij om 7 uur. De droger en de opslagsilo zitten weer vol zodat we weer een nacht kunnen drogen. Het is wel verschrikkellijk koud 's nachts. Ik heb hier leren mutsen te dragen.

naar mobilhomes

Zondag 27 oktober

Nog 10 dagen en de verkiezingen zijn er. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het eigenlijk niet opvolg. Toen ik in Belgie woonde vier jaar geleden keek ik elke dag naar het nieuws om toch maar niets te missen en kocht ik kranten. En nu hoor ik vooral het nieuws van de mensen van Belgie. Via mail dan. Dat komt gewoon omdat we niet altijd de radio opzetten en omdat we geen tv hebben. Want natuurlijk is dat ook hier in de streek hoofdnieuws. Overal op straat zie je borden van Obama en Mccain. Ook heel veel stickers op de auto's en zelfs mensen die een t-shirt aanhebben of zo een speld om aan te hangen. Het zijn ook verkiezingen voor gouverneurs. En ook senators. Een senator van Indiana die in Logansport woont is nu ook aanwezig in de kerk. Ik heb hem er nog nooit gezien maar ze zullen ook wel weten wanneer ze moeten komen. In ieder geval hij zit juist voor ons en na de mis wordt er duchtig handjes geschud.
We gaan dan nog eens gaan eten in Camden. En na de middag gaan we naar Fort Wayne naar een firma die mobilhomes maakt. We gaan vooral alles opmeten en fotograferen en kijken of we van zo een huis een kalverstal kunnen maken. Het is een park met 6 demonstratie huizen. De kindjes springen van het ene huis naar het andere. Ondanks de bittere koude. Het is een hele gure wind. In zo een mobilhome is alles aanwezig, keuken, 2 badkamers, meubels, toiletten. Eigenlijk is er wel veel ruimte in. Het kan niet missen dat de huizenmarkt in Amerika ineen gestort is.
Koen heeft weer veel ideekes opgedaan. En dan kunnen we verder. We komen onderweg nog een walmart tegen en gaan eens met onze vijven "gezellig" shoppen. En we nemen er echt onze tijd van. Dit is iets wat we nog nooit gedaan hebben. Dan nemen we nog een belegd broodje van de subway mee en dan kunnen we naar huis.

dinsdag 27 januari 2009

breakfast in de kerk van Clymers

Zaterdag 26 oktober

Vanaf 8 uur is het breakfast in de methodistische kerk van Clymers. We mogen aanschuiven aan een heel buffet en het is een vrije bijdrage. Er zijn eieren, pannekoeken (van die dikke), er zijn zelfs witte bonen, er zijn hamburgers en dan zijn er crackers. Geen brood te zien. Maar de eieren en zelfs de hamburger smaken wel. Natuurlijk is er koffie en voor de kinderen melk of limonade.
Er is niet veel volk maar de mensen die er zijn, zijn bijna allemaal akkerbouwers van de streek. Dus het gespreksonderwerp is gewoon mais. De mais is zeer nat vinden ze. Andere jaren kunnen ze oogsten aan 15-16% en dat lukt dit jaar niet. De opbrengst is wel zeer goed gemiddeld. Ze spreken van 11000 tot 15000 kg per ha. droge mais. Ze zeggen zoveel getallen en het gaat soms zo rap. Want zij spreken over bushels per acre dat onze omrekening misschien niet korrekt is. Maar we zullen het wel korrekt kunnen uitrekenen als we onze mais gaan oogsten. En ook het weer is gunstig. Natuurlijk vragen ze ook aan ons wat we eigenlijk gaan doen en wanneer. Want ze zijn bijna allemaal geinteresseerd in onze mest. Nu de meststoffen zo duur gaan worden. In de namiddag tekent Koen een kalverstal om zelf te bouwen, daar we als we iets gaan doen toch zeker geen kalfkes buiten gaan zetten.

ze nemen een rustdag

Vrijdag 25 oktober

De kindjes zijn zenuwachtig, ze mogen verkleed naar school gaan want in de high school gaan ze halloween vieren. Tim is als een cowboy, Stef als een draak en Dieter als Zorro. Ze gaan in de klassen rond, ze moeten "trick or treat" zeggen en dan krijgen ze een snoepje. Als ik ze terug van school gaan halen hebben ze een heel emmerke vol met lekker snoepgoed. En ze eten een hele weg naar huis van hun delikatessen.
Vandaag hadden we gehoopt dat Myron aan onze mais zou rijden maar niet dus. Hij is gisteren met dorsen gestopt want hij heeft rust nodig. Dat is dan in het volle seizoen. Ook Mark Justice gaat vandaag niet rijden. Die begint ook maandag maar weer.
De kindjes mogen mee Koen mee naar buiten. Koen gaat nu de drooginstallatie en de elevator nog eens goed kontroleren. De uitrusting heeft nu toch eens gedraaid en nu kunnen we zien of er nog mankementen bijgekomen zijn. Ik blijf binnen. De gewone saaie dingen doen.
Blijkbaar is er iets aan de elektriciteit losgekomen door de trilling en ook aan de elevator zijn er een paar bakjes geplooid. Voor die elektriciteit moet Koen om stukken en dat bakje van die elevator moet hij ook vernieuwen. De kindjes spelen ondertussen rond en op de silo's en ik vind alles wat ze doen nu heel goed. Want ik heb ze niet in mijn buurt. En dat mis ik toch wel, in Belgie was je ze tenminste een uur of 8 kwijt in het schooljaar. Nu ten langste 2.5 uur. Maar ja niets aan te doen.

maandag 26 januari 2009

Japans gaan eten

Donderdag 24 oktober

Om vier uur vanacht was het drogen gedaan en ook de silo zit bijna vol. Mark brengt vandaag nog 2 trucks en dan stopt hij ermee. De binn zal vol zitten als dat gedroogd is. Koen gaat weer verder rijden bij Myron maar die stopt nog vroeger dan normaal. Hij heeft een zware week achter de rug zegt hij hij heeft rust nodig. Maar wat erger is, hij heeft nog altijd niet aan onze mais gereden en als het begint te sneeuwen is het ook gedaan. Koen begint toch wel zenuwachtig te worden. Karen heeft ons al gezegd dat we zelf een combine moeten kopen. Maar dat zullen we volgend jaar wel zien. Ik hoop dat we volgend jaar kunnen hakselen.
Om vier uur zit het drogen erop en de binn is ook vol. En wij zijn zo gelukkig als twee kleine kinderen. We hebben een eerste binn vol kunnen steken met hele goede mais en alles is vrij goed gegaan. Ook hebben we het drogen nu toch wel onder de knie. Want we hebben een gemiddelde van het drogen 14.7 %. Dus veel juister konden we toch niet.
Damen, onze thuiswacht is al gearriveerd en dit vinden de kindjes wel leutig. Ze verstaan blijkbaar elkaar goed en Damen speelt altijd mee met de duplo's. We zijn uitgenodigd door Luc L. in Indianapolis. Luc is een vertegenwoordiger van cid lines hier in Amerika en is ook een dorpsgenoot van ons. Hij is op bezoek bij klanten en met die klanten zijn wij ook uitgenodigd. Het is in een japans restaurant, en we zijn met drie mannen en twee vrouwen. We worden naar een tafel geleid waar er een kookfornuis aan is. We kunnen een menu kiezen, ik laat de rest maar kiezen want voor mij is dat toch chinees. En dan komt de kok alles klaar maken op het kookfornuis aan de tafel. Hij maakt er een hele show van, hij zwiert met messen, hij flambeert er op los en maakt er een echt spektakel van. Tis weer eens iets anders. En dan krijgen we echt een heerlijke maaltijd. We nemen nog een koud dikmakertje als dessert en ook een warme koffie.
Er wordt nog wat nagebabbeld en Luc doet het voorstel aan Koen om voor hen te werken maar dat wimpelt Koen af, temeer Koen totaal geen verkoper is. Maar toch bedankt voor het aanbod en de warme, hartelijke avond.

Mark komt verder mais brengen

Woensdag 22 oktober

Om zes uur 's morgens is het graan volledig gedroogd. Koen kan weer bij Myron gaan helpen en hij mag ook al eens met het combine rijden. Als Mark om 10 uur zijn eerste truck komt brengen verschiet hij ervan dat al de mais al gedroogd is. Als ik zeg dat we de hele nacht gedroogd hebben vind hij ons rare mensen. Dus ik moet nu gewoon de klok goed in het oog houden om te zien wanneer Mark komt met een nieuwe truck en wanneer de droger een lading gedroogd heeft en dan vlieg ik naar de binn's om een staalke te nemen. Ik amuseer me wel, ik denk konstant aan hoe wij vroeger graan gingen leveren bij Lambers, maar dan was het wel heet en nu is het ijskoud. Dat is het enige verschil. En ook bij Lambers stond er voor de mannen een bak bier maar als ik hier een bierke aanbiedt kijken ze mij heel verontwaardigd aan.
Hier liggen nog tafels en stoelen van Karen van in de zomer nog. Ze komt die halen met de grote truck want zaterdag is er in haar stalleke een trouwfeest. Dat is geen gerenoveerde stal gelijk in Belgie, dat is een barak met spleten en kieren.
De mensen waar wij naar het vuurwerk gaan kijken zijn op de nationale feestdag komen ook nog een paar kasten brengen en die blijven een hele tijd babbelen in de garage. Die hebben dan ook nog een kleinkind mee zodat ook Tim, Stef en Dieter een speelkameraadje hebben. Ik ken wel die naam niet meer van die mensen. Ook vanavond steekt Mark alle binn's nog eens vol en weer gaan we om de beurt uit ons bed. We moeten ons wel alle keren goed aan kleden want het is ijzig koud.

herfstvakantie

Dinsdag 21 oktober

Vandaag begint officieel de herfstvakantie. En ze gaan al zo weinig naar school. Wat moet ik met hen doen een hele week.
In de voormiddag komt Dave Fourgay de vaarzen ophalen, want tot nu toe hebben we nog altijd 5 stuks jongvee. Maar nu is de wei echt wel af. Het is heel koud en als de kindjes helpen de vaarzen in de grote truck te steken zijn ze bijna bevroren. We gaan dan maar vlug in de hangaar van de graanontvangst en uit de wind is het goed te doen. Als Dave weg is kijkt Koen al de elektriciteit nog eens goed na en laat de elevator goed werken en ook legt hij de droger eens aan. Wij hebben hier vijf binns (graansilo's) staan en we kunnen in het totaal 75000 bushels maisgraan stockeren. Wij hebben al een deel van de mais op contrakt verkocht, we gaan een deel verkopen als we aan het oogsten zijn dus hebben we nog silo's over die we verhuren aan andere akkerbouwers. Vanmiddag komt Mark Justice een silo vullen, hij is een jonge boer met twee kleine kindjes die van niets is begonnen 7 jaar geleden en bijna 800 acres bewerkt. Dus dat is hier nog mogelijk, je kan hier echt beginnen van niets. Zijn vader had juist 100 acre. Maar doordat al zijn land gepacht is durft hij geen binns te plaatsen. Daar hier totaal geen pachtrecht is kan hij al zijn land het volgende jaar kwijt zijn. Daarom verkoopt hij onmiddellijk bij de oogst en huurt hij hier en daar verschillende binns bij.
Zijn vrouw rijdt met het combine, de kindjes die 2 en 5 jaar oud zijn zitten mee in het combine en ze kijken ondertussen naar een dvd en Mark rijdt met de truck. Maar ook zij beginnen maar om 9 uur en ze stoppen ook al om 5-6 uur. We zijn best wel zenuwachtig want nu verhuren wij binns uit aan geburen waar we zelf nog niets van kennen. Na de middag komt Mark zijn eerste truck lossen, Myron is er ook om alles goed in gang te steken. De mais wordt gelost in een put en gaat dan naar een opslagbunker en dan naar de droger en vanuit de droger via de elevator naar de binn. De mais wordt gelost aan 17% droge stof en moet gedroogd worden tot 14.5 % droge stof. Het draait allemaal heel goed. Wij moeten nu staalkes nemen van de mais die binnekomt en dan de mais die gedroogd is. En als het niet droog genoeg is moeten we de droger aanpassen. Heel plezant werk. En die mais is echt heel droog, dus met het combinen hebben die ook bijna nooit geen last van verstopte zeven of zo. Dat graan vliegt erdoor gelijk rikketikketik. Zo droog kan dat niet in Belgie. Mark komt de opslgbunker en de droger volledig vol steken zodat we een hele nacht kunnen drogen. Wij staan om de beurt op om te kijken of er toch niets aan de elevator mankeert en ook nog om verder stalen te nemen. Want ze moeten betalen per % droge stof. En ook voor de binn zelf is het zeer belangrijk dat het graan droog genoeg is, anders roest de binn op. Ik vind dat we al veel geleerd hebben van mais in de midwest.

mais blijft te nat

Maandag 20 oktober

Het is halfelf dat Myron toekomt met zijn knechten en ook Koen moet weer meehelpen vandaag. Koen vind het helemaal niet erg. Hij wordt per uur betaald en hij rijdt met een echt werkbeest.
Ze besluiten om niet aan onze mais te dorsen. Hij zal waarschijnlijk niet veel niet meer drogen maar ze spreken van droog weer dus we kunnen beter wachten. Ze rijden verder aan de mais van Myron. Hij bewerkt een 1000acres, onderverdeeld in ongeveer 700 acres mais en de rest soyabonen. Zijn vochtgehalte is nu gezakt naar 18%. Hij gaat niet meer wachten nu maar gewoon verder rijden (dat is tot 5 uur). Als wij vertellen dat de loonwerkers in Belgie om 6 uur op de akker staan tot 10 uur zonder te stoppen, dat geloven ze niet. Tja dan moeten we zwijgen he. Koen heeft overdag telefoon gehad van een commisioner (loren is ook een commisioner, een soort provinciebestuur) dat er vanavond een vergadering gepland is want er is blijkbaar oproer binnen carroll county dat er te veel cafo's zijn. Cafo's zijn grote varkensbedrijven en ook wij gaan een cafo hebben. En dan zijn er nog enkele slachthuizen in Carroll County die ook een cafo zijn, want onze county telt de meeste varkens van Indiana. En dan nog zie je bijna de varkenskoten niet staan. Er is blijkbaar een aktiegroep opgesteld en nu vragen ze om zoveel mogelijk eigenaars van cafo's aanwezig te zijn. En de commisioners (ook akkerbouwers) gaan het als eerste op de agenda zetten. Er was heel veel volk zei Koen toen hij thuis komt maar het is gelukkig berust op een misverstand. Dat aktie groepke is er niet en er was juist een man die een vraagske had en dat zo ter plaatse opgelost hebben. Koen is daarna nog op cafe geweest met een paar andere boeren. Er zijn dan toch cafe's in Carroll County. De meeting was in Delphi.

Naar een pompoenfestival

Zondag 19 oktober



Nadat we van Camden van het eten terugkomen (frieten) en naar de mis geweest zijn. Breng ik Tim naar een verjaardagsfeestje van iemand van zijn klas, Grant. Hij is heel fier want hij is maar de enigste van zijn klas. Er zijn nog wel geburen en nog heel wat familie. Ik mag hem gelukkig gewoon afzetten en dan kan ik met Stef en Dieter naar een "pumkinfestival" gaan in de high school. Ze kunnen er luisteren naar verhaaltjes. Ze kunnen meehelpen met een pompoen uit te snijden, ze kunnen pompoenwerpen doen, pompoenen kleuren, er zijn eigenlijk heel veel aktiviteiten te doen. Er zijn dan ook nog twee zangers die heel de boel wat opluisteren. Er is een kampvuur waar ze mollows op kunnen roosteren (geen drank). En de begeleiders zijn studenten van een jaar of 17-18. Ze hebben echt hun best wel gedaan om er sfeer in te brengen maar het enigste wat Stef en Dieter doen is met een vriendje vanuit de high school takken verslepen om daar over te kunnen lopen. Ze spelen wilde dieren. En dat is blijkbaar heel spannend. Want in hun volle euforie komen er nog twee andere kindjes meespelen. Ze zijn heel boos op mij dat ik hun spel moet onderbreken om om Tim te gaan. Ik beloof hen dan maar dat we zeker terug komen. Het is alletwee in Logansport zo dat is goed te doen. En het festival duurt tot 7 uur dus dat lukt wel.
Bij Tim aangekomen beginnen ze juist aan het slotritueel en dat is een pak met snoep aan een boom omhoog binden en dan mogen de kindjes er een voor een op kloppen. En na lang kloppen valt die pak open en vallen die snoepjes naar beneden. En dan is het natuurlijk grabbelen om de meeste snoepjes. Het is hier blijkbaar een traditie, wel een hele leutige. Ik had het al eens op een film gezien maar nu weet ik toch wat het is. Dat is wel plezant dat ik nu in een Amerikaanse film dingen zie die ik anders niet kunnen vatten had. Na de grabbelpartij gaan we terug naar het pompoenfestival en ze beginnen onmiddellijk terug "wilde beesten" te spelen. En gelukkig moeten de rest van de kindjes vlug naar huis zodat ze ook nog op tijd in hun bed liggen.

verder werken aan de kalveropfok

Zaterdag 18 oktober

De kalveropfok laat ons niet los. Koen belt verder met mensen die er iets van afweten en blijft de verschillende kosten van een kalf bestuderen.
Ik ga met de kindjes om eieren naar "de Sparks", dat is een akkerbouwer die ook kippen heeft en waarvan de opbrengst van de eieren naar zijn dochter gaat. Dus daar ga ik mijn eieren dan halen. Daar was nog een andere buur. En die heeft het over de show van Winfrey Oprah dat het over de dierenrechten ging en dat ze dat toch wel heel erg vond die kippen en die varkens en die kalkoenen zo in een klein kamertje zaten opgesloten. Ik heb met mijn beste engels dat proberen weerleggen. En ik denk toch dat ze het aanvaardde maar dan zei ze, het ergste was misschien wel dat er kalfkes nog vastgebonden zitten. En ze zei tegen mij dat gaan jullie toch niet doen want anders ga je mij nog leren kennen.
Ik ben er zo van aangedaan dat ik naar Koen gegaan ben en gezegd heb dat we absoluut geen kalfkes kunnen opkweken in kalverhutten. Toch niet aangebonden. We kunnen het ons niet permitteren, in januari is er nog altijd een hearing voor ons bedrijf. (weliswaar door twee mensen). Dus dat is weer een idee dat we moeten afvoeren. Er zijn dan nog altijd de kalverstallen. Maar een mens gaat toch nog eens een tweede keer nadenken.
In de namiddag mogen de kindjes weer meerijden met het combine van Loren. En dan nog de mais wegvoeren met de grote truck. Heerlijk vinden ze het.

zondag 25 januari 2009

eindelijk zijn de specialisten daar

Vrijdag 17 oktober

Als ik terugkom van school, dat is halfnegen staan er twee grote trucks aan de binns en de elevator. Eindelijk zijn de specialisten er, ze zijn gekomen met vijf man. En het is nu juist 15 dagen geleden dat ze beloofd hebben dat ze morgen zeker gaan komen.
Ze klimmen direkt naar boven en ze sturen Koen al direkt naar de elektrieker om hulpstukken. Zelfs gewone dingen hebben ze niet in voorraad. Koen blijft er een hele dag in de buurt. Zo kan hij er zelf veel van leren hoe zo een elevator marcheert en ziet hij waar er de meeste stukken kapot zijn. Er moet vooral heel veel gelast worden. Maar daar wij nog geen lasser hebben kan Koen het zelf doen.
Ik ga met de kindjes naar Loren kijken want die is ook aan het combinen en ze mogen weer meerijden, dus weer feest voor de kindjes. Bij Loren is het vochtgehalte wel al goed, 18%. Maar is nog niet ideaal. Het kan nog droger. Maar de zomer is niet heet genoeg geweest.
Myron gaat wachten tot maandag om zijn mais verder te dorsen en dan misschien aan de onzen beginnen.

een dagje om veel te bellen

Donderdag 16 oktober

De kindjes worden op hun gewoon uur wakker dus ze kunnen naar school. Anders had ik ze thuis gelaten, in de high school moet je maar per dag betalen dus dan speelt dat niet zo een rol. Koen zoekt verder gegevens uit ivm de kalfkes, qua huisvesting, kostprijs, afzetmogelijkheden enz. Wat we vooral horen is dat het op dit moment zeer slecht is om met kalfkes te beginnen. Dedju toch.
Maar we geven nog niet op. In de namiddag gaan ze eens proberen of ze al mais kan dorsen van ons. Bij Myron zelf is het ook nog te nat 23% vocht. En dat is te nat. Bij ons is het zelfs nog natter 25%, dus nog een paar dagen wachten.
Ik wordt om zes uur bij Karen verwacht want het is een juwelen avond. Ik koop niets maar we blijven wel lang babbelen. En het is echte vrouwenklap. En ik amuseer me wel en vooral geniet ik ervan temeer al dat ik de kindjes eens niet in bed moet steken.

naar collega boer

Woensdag 15 oktober

Koen kan vandaag weer een paar uur meerijden met Myron. Vandaag begint zijn dag om 11 uur. En is het weer hetzelfde vooral heel lang wachten in de traktor. En een paar keer over en weer rijden met knechten die naar hun auto moeten gebracht worden. De specialisten zijn weer niet geweest. Weer beloven ze dat ze morgen zeker gaan komen.
Om zes uur gaan we naar Cuttler dat is een dorp 30 minuten ten zuiden van ons maar ook nog Carroll County. We gaan daar een boer bezoeken die jongvee opkweekt. Want ondertussen laten die kalfkes ons niet los. Het is een jong koppel met een kindje. En ze doen echt vanalles. Ze kweken chrysanten die ze op de boerenmarkt verkopen, ze hebben een winkel zoiets gelijk gereedschappen luc, ze hebben ook nog een bedrijfke dat t-shirts bedrukken, ze hebben een paar feedlots (dat zijn plaatsen waar ze een paar honderd jongvee opkweken) in Ohio, dan hebben ze tot vorig jaar kalfkes opgekweekt (daarom zijn we naar hier gekomen om te vragen hoe dat in zijn werk gaat), daar zijn we wel meegestopt door klachten van de buren (blijkbaar begint dat hier ook een probleem te worden) omdat er aan de overzijde van hun straat verschillende residentiele huizen kwamen en de kalverhutjes stonden aan straat waar de kalfkes aangebonden stonden met een ketting. Niets ergs maar ook hier denken de mensen dat dat heel erg is. Dus ze zijn met de kalfkes gestopt en bieden ons direkt aan dat wij de hutjes mogen overnemen maar ja als zij al gestopt zijn voor klachten van de buren moeten wij daar zeker niet mee beginnen. Wij worden nog eens extra in de gaten gehouden. Dus daar zeggen we niet direkt ja op. Zij kweken ook nog eens jongvee op en ze stellen ons al voor dat wij de kalfkes opkweken en vervolgens zij het jongvee. Omdat zij toch de kontakten hebben. Bij mij begint het al te kriebelen maar in mijn achterhoofd speelt spijtig genoeg al het probleem met de kalverhutjes. Zodus daar moeten we toch nog eens een paar nachtjes over slapen.
Maar na de rondleiding op het bedrijf, de kindjes vonden het weer heel leutig want we hebben in een grote truck gezeten hebben de mensen ons uitgenodigd om samen te gaan eten in een "bob evans". Het wordt nog een gezellig avondje waar er natuurlijk weer veel over boeren wordt geklapt en het wordt daarom weer veel te laat. Uiteindelijk zijn we thuis om 11 uur en de kindjes liggen al te slapen in de auto. En wij hebben weer veel om over na te denken.

Koen met de grote john deere

Dinsdag 14 oktober

Koen moet vandaag meerijden met Myron. Dat wil zeggen Koen moet met de overlaadwagen met een grote john deere ervoor. (Rik en nonkel Laurent dat zou nog iets voor jullie geweest zijn). In de praktijk wil dat zeggen Myron Sinck komt toe met twee knechten om tien uur en komen ze Koen ophalen en zo gaan ze naar zijn akkers. Myron rijdt met het combine totdat het combine en de overlaadwagen helemaal vol zijn. Vervolgens moet Koen naar de trucks rijden met de overlaadwagen ondertussen zijn de twee knechten aan het wachten in de truck en staat Myron ook stil met het combine. Want die wacht tot Koen weer terug is. Op de middag stoppen ze een anderhalf uur want dan moeten ze eten gaan halen in de mc donnalds of elders en ten laatste om vijf uur stoppen ze weer. Ze hebben vandaag vier trucks (semmays) gedorsen.
En dat is dan de drukste tijd van het jaar. Myron vertelt heel de tijd dat amerikaanse boeren toch hard moeten werken. Koen kan alleen maar knikken en zwijgen.
Vandaag zijn de specialisten weer niet geweest. Weer een telefoon van Koen en ze komen morgen. Ben benieuwd. Vandaag zijn de kindjes alle drie naar de high school geweest en om 11.45 is het de beurt aan Stef om naar school te gaan.

een gewone maandag

Maandag 13 oktober

De specialisten die een week geleden al gingen komen, komen nu na nog maar eens bellen een keer af om te zeggen dat ze morgen gaan komen. Maar daarmee geraakt de "elevator" (lift om het graan te verdelen in de verschillende silo') niet gemaakt. En ook al hadden alle belgen die hier zitten het ons gezegd dat je verschillende keren moet bellen voor je iets gedaan krijgt, het blijft moeilijk te vatten. Wij kunnen er echt niet goed aan uit. Die Amerikanen die zeggen wel ja en nog eens ja maar toch kunnen die het zich permitteren om dan niet te komen. Als die dan weg zijn is het wel een serieus gevloek van Koen. Maar ja we zullen er mee moeten leven.
Koen heeft ondertussen ook al een paar keer naar iemand gebeld om uitleg te vragen over de droger. Die ging ook al vorige week elke dag komen. Maar ook hem hebben we nog niet gezien.
Praktisch overal in de gebuurte zijn de soyabonen nu geoogsd. Hier en daar beginnen ze aan de mais. Maar ze stoppen er vrij vlug mee, nog te nat. Wat wel nu gedaan wordt is de koppen afrijden en ook de kanten dat ze volledig klaar staan voor als het droogt.
Tim kan in de namiddag naar school en vervolgens gaan we naar het schoolke in de bibliotheek. Daar gaan ze heel graag naar toe. Er zijn veel kindjes, het enige grote nadeel is dat ik er konstant in de buurt moet blijven. Maar ja het is goed voor de taal en ook voor mij is het goed dat is leutige afwisseling. Tim schakelt nu gewoon over op engels als hij tegen Amerikanen spreekt. Wel op het niveau van een vijfjarige maar de mensen stellen hem vragen en hij antwoordt gewoon en ze verstaan hem. Dat is voor mij toch al een hele geruststelling. Want dat was toch een van de problemen die ik voor mij zag toen we naar hier kwamen. Maar de mensen hadden het mij wel allemaal gezegd. Maar toch.

Tony Coene komt met belgen

Zondag 12 oktober

's Morgens als we in de kerk zitten is er echt een gemoedelijke sfeer. De pastoor heeft het in zijn homilie over de benefietavond van gisterenavond en dat hij iedereen dankbaar is voor zijn giften maar dat iedereen nog altijd kan bijgeven.
Na de mis gaan we naar Camden eten en het zijn frieten (dat zeggen ze toch) met gebakken fischsticks en daar krijgen we een potteke appelspijs bij.
In de late namiddag verwachten we Tony Coene met nog wat belgen, allen lid van "het Vlaamse Paard". En Tony en zijn vereniging zijn hier in Amerika op zoek naar het Vlaamse paard. Ze willen dat paard terug invoeren naar Belgie. En daarom willen ze een paar goede hengsten en een paar merries overbrengen. Hier in de streek is dat paard heel geliefd bij de Amisch. Het is een groot bruin paard maar geen trekpaard. Het is naar hier gekomen aan het einde van de 19 de eeuw. De hele groep is hier reeds een week en ze zijn van boerderij naar boerderij gereden. Ook hebben ze verschillende markten van de Amisch gezien. En ze hebben toch al een paar goede paarden kunnen kopen.
Wij genieten van de uitleg dat ze doen over Amerika, onder andere dat hier geen mooie vrouwen lopen. Wij kunnen dat niet ontkennen. En dat hier geen kinderen buiten spelen en je ziet ook nergens geen kinderen.
Verder genieten we van een koffieke en een koekje en vervolgens gaan we buiten wat rondkijken. Ze doen nog eens een toerke op het grasmachine en enkele klimmen nog eens in onze uitkijktoren. En dat is echt een machtig zicht.
Het was een aangenaam middagske.