Zondag 3 augustus
Na twee hele rustige dagskes en zelfs goed uitgeruste nachten en natuurlijk de nodige telefoons met mijn Koeneke is het weer zondag. De dagen vliegen hier gewoon. En zit ik met mijn drie kindjes om 9.30 in de kerk. En gelukkig zijn ze heel stil, ik heb zelfs niemand onder zijn voeten moeten geven dat ze braaf moesten zijn. Wonderen bestaan blijkbaar nog.
Na de mis is er een receptie in de parochiezaal voor de pastoor die 10 jaar in de parochie staat en voor een student pastoor die in de parochie op stage was. Er is niet veel volk op afgekomen maar toch zijn er een paar jonge gezinnen dus we hebben klap genoeg over de kindjes.
Het is al een hele week boven de 30 graden maar toch vinden ze het hier een redelijk koude zomer, normaal is het tegen de 40 graden. In ieder geval voor de mais is het uitstekend weer. De mais zie je groeien. Heel plezant, want hij is al heel groot en hele grote kolven.
Na hun middagslaapje gaan we naar French park om eens te genieten van het strand en het water. Het is een put dat gediend heeft voor de steengroeve en er is een mooi strandje aan en er is niet te veel volk. En ook het water is zo helder. Het enigste nadeel is dat er om de zoveel tijd een stop is van een kwartier want dan moeten de redders hun pauze nemen en dan mag er niemand in het water. Moeilijk uit te leggen aan kleuterkes. Maar gelukkig is er zand.
Ik krijg verschillende opmerkingen dat de jongens zo een "cute" zwembroekske aan hebben. Zij dragen gewoon een kort zwembroekske die niet te vinden zijn in Amerika. Maar Christelle is gelukkig mijn zwembroekenleverancier.
Veel jongens en mannen dragen allemaal van die hele lange boxershorten, zelfs tot onder de knie. En ook heel veel dragen er jeansshorten. En daartegenover zijn dan de meisjes en vrouwen die miniscule bikinis aan doen. Dus met dat val ik ook al uit te toon met mijn badpak.
Om zes uur is het sluitingstijd en gaan we moe naar huis.
woensdag 24 september 2008
Koen gaat naar Van Ham
Donderdag 31 juli
Koen vertrekt voor een paar dagen naar Van Ham, de melkveehouder waar Chris aan het werk is, in Ohio. Nadat Koen goed vertrokken is ga ik verder kuisen en amuseren de kindjes zich in het zwembad. Het is weer een stralende dag. Als alles opgekuisd is ga ik de weipalen afwerken met het laatste laagje verf. De kindjes "helpen"mij heel goed. Ze hebben elk een verfborstel en gaan er over met water. De olie vind ik iets te gevaarlijk om hen te geven. Maar ze zijn heel blij en zeggen altijd maar dat ze nu ook echt verven.
Dan is het weer veel te vlug avond en na alle deuren goed vergrendeld te hebben ga ik slapen. Want alleen is maar alleen.
Koen vertrekt voor een paar dagen naar Van Ham, de melkveehouder waar Chris aan het werk is, in Ohio. Nadat Koen goed vertrokken is ga ik verder kuisen en amuseren de kindjes zich in het zwembad. Het is weer een stralende dag. Als alles opgekuisd is ga ik de weipalen afwerken met het laatste laagje verf. De kindjes "helpen"mij heel goed. Ze hebben elk een verfborstel en gaan er over met water. De olie vind ik iets te gevaarlijk om hen te geven. Maar ze zijn heel blij en zeggen altijd maar dat ze nu ook echt verven.
Dan is het weer veel te vlug avond en na alle deuren goed vergrendeld te hebben ga ik slapen. Want alleen is maar alleen.
eten klaar maken
Woensdag 30 juli
"God bless America"
"God choose the president"
"He knows what good is for us, he would never lies to us"
"I'm pro life, I'm pro guns"
Dit zijn enkele zinnen die uit een liedje komen en waar we al een paar dagen met wakker worden. Eerst geloofden we het niet maar na een paar keer het liedje te horen zijn we weer heel verbaasd dat zo iets kan. Maar in het konservatiefste deel van Amerika moeten we echt van niets verschieten. Na het liedje krijgen we de prijzen van de "corn" (mais) en de sojabeans gepresenteerd. Dat is natuurlijk wel leutig te horen op de radio, ze zijn hier heel boerminded.
Koen moet nog wat telefoneerwerk en mail werk afwerken en ik ga weer aan de kook. Vanavond komen de O'donnalds dat zijn akkerbouwers die ook met ons een kontrakt hebben voor onze mest maar die er niet bij konden zijn toen we de andere akkerbouwers hadden uitgenodigd. Het zijn wat zussen en broers. Ze zijn met 8 in totaal. Ik maak dezelfde menu klaar dan voor onze andere akkerbouwers. Tomattes crevettes, preisoep, varkensvlees, gestampte petetten en wat groenten en als nagerecht tiramissu.
Ze zijn uitgenodigd om 6.00pm en ze komen goed op tijd. Als kadoo hebben ze een "hummingbirdfeeder" (kolabrievoeder) en een gids over mais en sojabonen bij. Ik begin met het aperitief, drank en chips. Ze gaan hen daarvoor zetten en doen de chips in hun soepbord en denken dat dat hun hoofdmenu is. Ik moet het efkens heel goed uitleggen hoe wij belgen eten en het eten opdienen. Ze zijn onder de indruk. Om 9.00 pm is de hoofdschotel opgediend en opgegeten en willen ze rechtstaan en naar huis gaan. Ik moet hen duidelijk maken dat er ook nog een dessert is. Ze vertellen mij dat ze nog nooit zo uitgebreid gegeten hebben. En ik ben blij dat het hen gesmaakt heeft.
"God bless America"
"God choose the president"
"He knows what good is for us, he would never lies to us"
"I'm pro life, I'm pro guns"
Dit zijn enkele zinnen die uit een liedje komen en waar we al een paar dagen met wakker worden. Eerst geloofden we het niet maar na een paar keer het liedje te horen zijn we weer heel verbaasd dat zo iets kan. Maar in het konservatiefste deel van Amerika moeten we echt van niets verschieten. Na het liedje krijgen we de prijzen van de "corn" (mais) en de sojabeans gepresenteerd. Dat is natuurlijk wel leutig te horen op de radio, ze zijn hier heel boerminded.
Koen moet nog wat telefoneerwerk en mail werk afwerken en ik ga weer aan de kook. Vanavond komen de O'donnalds dat zijn akkerbouwers die ook met ons een kontrakt hebben voor onze mest maar die er niet bij konden zijn toen we de andere akkerbouwers hadden uitgenodigd. Het zijn wat zussen en broers. Ze zijn met 8 in totaal. Ik maak dezelfde menu klaar dan voor onze andere akkerbouwers. Tomattes crevettes, preisoep, varkensvlees, gestampte petetten en wat groenten en als nagerecht tiramissu.
Ze zijn uitgenodigd om 6.00pm en ze komen goed op tijd. Als kadoo hebben ze een "hummingbirdfeeder" (kolabrievoeder) en een gids over mais en sojabonen bij. Ik begin met het aperitief, drank en chips. Ze gaan hen daarvoor zetten en doen de chips in hun soepbord en denken dat dat hun hoofdmenu is. Ik moet het efkens heel goed uitleggen hoe wij belgen eten en het eten opdienen. Ze zijn onder de indruk. Om 9.00 pm is de hoofdschotel opgediend en opgegeten en willen ze rechtstaan en naar huis gaan. Ik moet hen duidelijk maken dat er ook nog een dessert is. Ze vertellen mij dat ze nog nooit zo uitgebreid gegeten hebben. En ik ben blij dat het hen gesmaakt heeft.
Verdere inlichtingen over ons bos winnen
Maandag 28 juli
Koen is vanochtend vroeg begonnen met de kanten te sproeien want nu is het windstil. En gaat dan naar onze gebuur boer om nog wat te vragen over de drainage. Er zijn blijkbaar in het verleden wat problemen geweest met water dat niet genoeg weg ging. Maar hij weet al de problemen goed in kaart te brengen en blijkbaar moet de county het in orde brengen. Dus dat komt dan wel in orde. In de namiddag komen er twee mensen kijken naar ons bos. Na een hele tijd dat ze naar de bomen gekeken hebben en alles onderzocht hebben komen ze tot het besluit dat het een slecht bos is dat het zeker 10 jaar duurt vooraleer er goei bomen uitgerooid kunnen worden. En dan heeft Koen nog maar eens een afspraak met de bank.
Ik vul mijn dag met kuisen en naar de bibliotheek te gaan, naar het klein schoolke.
Koen is vanochtend vroeg begonnen met de kanten te sproeien want nu is het windstil. En gaat dan naar onze gebuur boer om nog wat te vragen over de drainage. Er zijn blijkbaar in het verleden wat problemen geweest met water dat niet genoeg weg ging. Maar hij weet al de problemen goed in kaart te brengen en blijkbaar moet de county het in orde brengen. Dus dat komt dan wel in orde. In de namiddag komen er twee mensen kijken naar ons bos. Na een hele tijd dat ze naar de bomen gekeken hebben en alles onderzocht hebben komen ze tot het besluit dat het een slecht bos is dat het zeker 10 jaar duurt vooraleer er goei bomen uitgerooid kunnen worden. En dan heeft Koen nog maar eens een afspraak met de bank.
Ik vul mijn dag met kuisen en naar de bibliotheek te gaan, naar het klein schoolke.
receptie bij Arendsen
Dinsdag 29 juli
Om 11.00 zijn we uitgenodigd bij Arendsen. Dat is een nederlandse boer die in dezelfde county woont dan ons en die ook met Van Bakel een melkveebedrijf gaat opstarten en die nu begonnen is met de grondwerken.
Idem geeft voor die gelegenheid een receptie en er is heel wat volk van de pers uigenodigd. Arendsen gaat een stal bouwen voor 4500 koeien. De receptie begint om stipt 11.00 en we krijgen als drank melk en chocomelk.
We blijven nog heel wat napraten want ook de commisioners (Loren de man van Karen is er een van) zijn daar en enkele plaatselijke boeren zoals Dave Fourgay. Het is gezellig.
Als we terug zijn gaan we onze perziken plukken van de boom want er hangen er heel veel aan en brengen we er een emmertje van naar onze geburen, de Strassers.
Om 6.00 ga ik terug naar de brandweer want nu moet ik de beste foto's eruit kiezen en mijn bestelling opgeven. Er zijn heel mooie bij.
Om 11.00 zijn we uitgenodigd bij Arendsen. Dat is een nederlandse boer die in dezelfde county woont dan ons en die ook met Van Bakel een melkveebedrijf gaat opstarten en die nu begonnen is met de grondwerken.
Idem geeft voor die gelegenheid een receptie en er is heel wat volk van de pers uigenodigd. Arendsen gaat een stal bouwen voor 4500 koeien. De receptie begint om stipt 11.00 en we krijgen als drank melk en chocomelk.
We blijven nog heel wat napraten want ook de commisioners (Loren de man van Karen is er een van) zijn daar en enkele plaatselijke boeren zoals Dave Fourgay. Het is gezellig.
Als we terug zijn gaan we onze perziken plukken van de boom want er hangen er heel veel aan en brengen we er een emmertje van naar onze geburen, de Strassers.
Om 6.00 ga ik terug naar de brandweer want nu moet ik de beste foto's eruit kiezen en mijn bestelling opgeven. Er zijn heel mooie bij.
een restaurant gevonden in Camden
Zondag 27 juli
Om 9.30 zitten we gezamenlijk in de katholieke kerk. Het zijn altijd missen die bijna 1.5uur duren. Dat is lang voor kinderen en voor ons ook. Er wordt ook nog veel gezongen en ze zingen altijd heel het liedje, niet zoals in Belgie het eerste stroofje en het refrein. En iedereen zingt mee, jong en oud.
Na de mis gaan we naar Camden want er is een trekker trek voor de paarden en ik moet er natuurlijk foto's van trekken. Ook kunnen we als sponsoring foto's van onszelf laten trekken bij de brandweer. De fotograaf maakt er hilarische foto's van en op een gegeven moment zitten we zelfs allemaal met de slappe lach. En dan krijgen we nog een rondleiding bij de brandweer en krijgen we technische uitleg over hoe en met wat ze blussen. Maar die weten ons ook te vertellen dat we ons spijtig genoeg een dag vergist hebben van die trekker trek, het was gisteren. Dat is heel spijtig ik had het graag gezien.
Maar daardoor hebben we toch een restaurantje ontdekt in Camden dat open is van 7.00 am tot 2.00 pm. Een heel klein familierestaurantje. We kunnen er zelfs frieten eten en ook een hamburger en natuurlijk bonen.
In de namiddag gaan Koen en de kindjes vuil rapen en ik ga naar Kokomo om een beetje boodschappen te doen. Woensdag ontvang ik volk en ik wil weer tiramissu maken dus heb ik mascarpone nodig. Koen blijft lang weg want ze hebben blijven babbelen met twee boeren die ook altijd geinteresseerd zijn in onze mest.
Om 9.30 zitten we gezamenlijk in de katholieke kerk. Het zijn altijd missen die bijna 1.5uur duren. Dat is lang voor kinderen en voor ons ook. Er wordt ook nog veel gezongen en ze zingen altijd heel het liedje, niet zoals in Belgie het eerste stroofje en het refrein. En iedereen zingt mee, jong en oud.
Na de mis gaan we naar Camden want er is een trekker trek voor de paarden en ik moet er natuurlijk foto's van trekken. Ook kunnen we als sponsoring foto's van onszelf laten trekken bij de brandweer. De fotograaf maakt er hilarische foto's van en op een gegeven moment zitten we zelfs allemaal met de slappe lach. En dan krijgen we nog een rondleiding bij de brandweer en krijgen we technische uitleg over hoe en met wat ze blussen. Maar die weten ons ook te vertellen dat we ons spijtig genoeg een dag vergist hebben van die trekker trek, het was gisteren. Dat is heel spijtig ik had het graag gezien.
Maar daardoor hebben we toch een restaurantje ontdekt in Camden dat open is van 7.00 am tot 2.00 pm. Een heel klein familierestaurantje. We kunnen er zelfs frieten eten en ook een hamburger en natuurlijk bonen.
In de namiddag gaan Koen en de kindjes vuil rapen en ik ga naar Kokomo om een beetje boodschappen te doen. Woensdag ontvang ik volk en ik wil weer tiramissu maken dus heb ik mascarpone nodig. Koen blijft lang weg want ze hebben blijven babbelen met twee boeren die ook altijd geinteresseerd zijn in onze mest.
sproeien en verven met afgedraaide olie
Zaterdag 26 juli
Dieter had al een paar dagen lichte koorts en nu weten we waar het vandaan komt. Hij heeft uitslag, de windpokken zijn er. Tim en Stef hebben het gelukkig al meegemaakt.
In de voormiddag gaan we samen nog eens een stukje weide bijgeven voor ons jongvee. En dan begin ik de weipalen te verven met afgedraaide olie zodat ze er mooi zwart uitzien.
Koen zet de quad en de sproeier in orde om alle kanten te sproeien met roundup en om rond te gaan tegen de distels in het crp gebied.
En 's avonds kijken we naar een mooi filmke "seabiscuit", een echt gebeurd verhaal dus daar komen de nodige traantjes bij te pas.
Dieter had al een paar dagen lichte koorts en nu weten we waar het vandaan komt. Hij heeft uitslag, de windpokken zijn er. Tim en Stef hebben het gelukkig al meegemaakt.
In de voormiddag gaan we samen nog eens een stukje weide bijgeven voor ons jongvee. En dan begin ik de weipalen te verven met afgedraaide olie zodat ze er mooi zwart uitzien.
Koen zet de quad en de sproeier in orde om alle kanten te sproeien met roundup en om rond te gaan tegen de distels in het crp gebied.
En 's avonds kijken we naar een mooi filmke "seabiscuit", een echt gebeurd verhaal dus daar komen de nodige traantjes bij te pas.
Naar feest van ADM
Vrijdag 25 juli
Koen gaat vandaag nog eens alle kanten maaien. (samen met de gazon is hij toch een dikke vijf uur bezig). En ook krijgt het grasmachine nog eens een grote onderhoudsbeurt.
Ondertussen gaat het ook heel wat beter met Koen zijn ma dus dat is een hele geruststelling.
Ik breng de kindjes naar de tekenschool en ondertussen ga ik winkelen. Wat kledingwinkels betreft heb ik keuze tussen de walmart en pennys en een mauices. Dat zijn de enigste kledingwinkels die er zijn hier in Logansport. En om verder te rijden heb ik geen tijd want het is direkt meer dan een uur rijden voor we in een grotere stad zijn. Dat is dan Kokomo of Lafayette.
In Maurices vind ik dankzij de hulp van de winkeljuffrouwen toch mijn goesting. Bij het betalen vraag ik nog een reward card (een kortingskaart) maar dat kan ik niet krijgen omdat ik geen social securit number heb.
De kindjes zijn heel opgewonden ze hebben een foto gekregen van de tekenschool en ze hebben een knutselwerkje gemaakt om aan de deur te hangen. Na een sobere maaltijd kunnen ze efkens in bed. En gaan we ons vervolgens klaar maken om naar het leveranciersfeest te gaan van ADM. ADM is een graanontvangst en geeft een feest voor alle graanleveranciers. Er is gemiddeld een 600 man aanwezig.
Het feest gaat door in het park in Logansport waar de carrousel staat en er is ook minigolf en er rijdt een treintje. Om 16.00 komen we als een van de eerste aan en schuiven we direkt aan voor het eten. Het is redelijk goed vlees (ofwel beginnen we de smaak gewoon te zijn), bonen, augurken, vijgen en natuurlijk een slap broodje en om alles door te spoelen is er roze limonade en ijsthee (zelfs geen water). Tim zegt dat het eten hier nooit niet lekker is en we kunnen hem absoluut geen ongelijk geven maar gelukkig is er als dessert een "icecream" en dat maakt alles goed en dat woord kennen ze al heel goed.
Er zijn verschillende boeren die we nu beginnen kennen waar we dan toch een praatje met kunnen doen en ook zijn er een paar German Baptisten die heel goed herkenbaar zijn met hun hoed, wit hemd en bretellen en de dames allemaal dezelfde jurk in dezelfde snit. De meeste boeren eten en gaan dan gewoon terug naar huis. Ik blijf er mij over verbazen dat die niet blijven en babbelen en wat zeveren. Maar niet dus. Ondanks de hoge temperaturen (32 graden) lopen de mannen en de meeste vrouwen met een jeans en boots aan en een hemd. Koen krijgt opmerkingen dat een echte farmer niet met een short loopt en zeker niet met sandalen. Maar ze vinden het wel grappig. De meeste mannen zowel de jonge als de oude sjieken ondertussen duchtig op hun pijptabak en dan spuwen ze dat op de grond. Walgelijk maar wie ben ik om daar iets van te zeggen.
Terwijl Koen met een paar mannen staat te babbelen ga ik en Karen en Kathy (een boerin van mijn leeftijd met kindjes die even oud zijn dan Tim en Dieter) op het treintje, de carrousel en spelen we minigolf. De kindjes amuseren zich heel erg. Het feest duurt tot 9.00uur en het is ons gelukt om tot volledig de laatste te blijven en dat is dan 9.05 uur.
Koen gaat vandaag nog eens alle kanten maaien. (samen met de gazon is hij toch een dikke vijf uur bezig). En ook krijgt het grasmachine nog eens een grote onderhoudsbeurt.
Ondertussen gaat het ook heel wat beter met Koen zijn ma dus dat is een hele geruststelling.
Ik breng de kindjes naar de tekenschool en ondertussen ga ik winkelen. Wat kledingwinkels betreft heb ik keuze tussen de walmart en pennys en een mauices. Dat zijn de enigste kledingwinkels die er zijn hier in Logansport. En om verder te rijden heb ik geen tijd want het is direkt meer dan een uur rijden voor we in een grotere stad zijn. Dat is dan Kokomo of Lafayette.
In Maurices vind ik dankzij de hulp van de winkeljuffrouwen toch mijn goesting. Bij het betalen vraag ik nog een reward card (een kortingskaart) maar dat kan ik niet krijgen omdat ik geen social securit number heb.
De kindjes zijn heel opgewonden ze hebben een foto gekregen van de tekenschool en ze hebben een knutselwerkje gemaakt om aan de deur te hangen. Na een sobere maaltijd kunnen ze efkens in bed. En gaan we ons vervolgens klaar maken om naar het leveranciersfeest te gaan van ADM. ADM is een graanontvangst en geeft een feest voor alle graanleveranciers. Er is gemiddeld een 600 man aanwezig.
Het feest gaat door in het park in Logansport waar de carrousel staat en er is ook minigolf en er rijdt een treintje. Om 16.00 komen we als een van de eerste aan en schuiven we direkt aan voor het eten. Het is redelijk goed vlees (ofwel beginnen we de smaak gewoon te zijn), bonen, augurken, vijgen en natuurlijk een slap broodje en om alles door te spoelen is er roze limonade en ijsthee (zelfs geen water). Tim zegt dat het eten hier nooit niet lekker is en we kunnen hem absoluut geen ongelijk geven maar gelukkig is er als dessert een "icecream" en dat maakt alles goed en dat woord kennen ze al heel goed.
Er zijn verschillende boeren die we nu beginnen kennen waar we dan toch een praatje met kunnen doen en ook zijn er een paar German Baptisten die heel goed herkenbaar zijn met hun hoed, wit hemd en bretellen en de dames allemaal dezelfde jurk in dezelfde snit. De meeste boeren eten en gaan dan gewoon terug naar huis. Ik blijf er mij over verbazen dat die niet blijven en babbelen en wat zeveren. Maar niet dus. Ondanks de hoge temperaturen (32 graden) lopen de mannen en de meeste vrouwen met een jeans en boots aan en een hemd. Koen krijgt opmerkingen dat een echte farmer niet met een short loopt en zeker niet met sandalen. Maar ze vinden het wel grappig. De meeste mannen zowel de jonge als de oude sjieken ondertussen duchtig op hun pijptabak en dan spuwen ze dat op de grond. Walgelijk maar wie ben ik om daar iets van te zeggen.
Terwijl Koen met een paar mannen staat te babbelen ga ik en Karen en Kathy (een boerin van mijn leeftijd met kindjes die even oud zijn dan Tim en Dieter) op het treintje, de carrousel en spelen we minigolf. De kindjes amuseren zich heel erg. Het feest duurt tot 9.00uur en het is ons gelukt om tot volledig de laatste te blijven en dat is dan 9.05 uur.
vertrek van Veronique en Marc
Donderdag 24 juli
Om 9.00uur komt er een akkerbouwer die ook een bediende is van de staat en die vooral de landbouwers inlichtingen geeft over drainagebuizen, waterstanden, bossen en waterlopen. Zijn naam is Joe O'Donnell en hij heeft ook een kontrakt met ons om mest te voeren. Hij babbelt heel veel over de geburen en over wie we nu moeten kontakteren wat het bos en de drainagebuizen betreft. Het is weeral een aangename voormiddag die voorbij vliegt.
Marc en co en de kindjes hebben ondertussen het bos verkent met de quad en met de fiets. Blijkbaar hebben ze vast gezeten met de quad tussen de bomen want dat was het enigste waar de kindjes niet over konden zwijgen en dat vonden ze heel spannend en leutig.
En dan kunnen ze aan hun grote toer doorheen Amerika beginnen. Ze gaan naar de Niagara Falls in Canada, vervolgens doorheen Michigan om zo naar Mouline te gaan om de familie te bezoeken.
Om 9.00uur komt er een akkerbouwer die ook een bediende is van de staat en die vooral de landbouwers inlichtingen geeft over drainagebuizen, waterstanden, bossen en waterlopen. Zijn naam is Joe O'Donnell en hij heeft ook een kontrakt met ons om mest te voeren. Hij babbelt heel veel over de geburen en over wie we nu moeten kontakteren wat het bos en de drainagebuizen betreft. Het is weeral een aangename voormiddag die voorbij vliegt.
Marc en co en de kindjes hebben ondertussen het bos verkent met de quad en met de fiets. Blijkbaar hebben ze vast gezeten met de quad tussen de bomen want dat was het enigste waar de kindjes niet over konden zwijgen en dat vonden ze heel spannend en leutig.
En dan kunnen ze aan hun grote toer doorheen Amerika beginnen. Ze gaan naar de Niagara Falls in Canada, vervolgens doorheen Michigan om zo naar Mouline te gaan om de familie te bezoeken.
donderdag 18 september 2008
de gebuurte laten zien
Woensdag 23 juli
In de ochtend is het eerst naar Belgie bellen om te vragen hoe het gaat met meme. Maar gelukkig alles is ok. Tim, Stef en Dieter amuseren zich met hun nichtjes binnen en buiten in het zwembad. Ook leren ze de quad en het grasmachine kennen.
Koen en Mark en Barbara gaan naar de de graanontvangst (ADM) het definitieve kontrakt tekenen ivm onze mais. En Koen krijgt daar nog een kleine rondleiding. Als ze terug komen gaan we naar Dave Fourgay met zijn 300 koeien en krijgen een gezellige babbel . Van daaruit gaan we naar French Park en maken een hele lange wandeling, ons orientatievermogen wordt op de proef gesteld. Maar Veronique haalt ons goed uit het bos. Het was een vermoeiende wandeling voor de kindjes en wij hebben genoten van de natuur.
In de namiddag gaan we naar Arendsen waar ze beginnen bouwen zijn. Nu hebben ze een gestart bedrijf gezien, een bedrijf dat volledig af is en eentje waar ze juist beginnen bouwen zijn. Het is indrukwekkend zo verschillende bulldozers en grote camions bezig zien. Er wordt wat grond verzet die tien minuutjes dat we er staan.
Dan verkennen we Camden nog eens en dat is de bibliotheek en het winkeltje waar er bijna niets meer staat. Heel Camden is aan het leeglopen sinds dat vorig jaar het schoolke verdwenen is.
Terug thuis gaan we naar de akkers kijken waar we herten tegenkomen en kruipen we in onze toren om alles van bovenaf te zien.
In de ochtend is het eerst naar Belgie bellen om te vragen hoe het gaat met meme. Maar gelukkig alles is ok. Tim, Stef en Dieter amuseren zich met hun nichtjes binnen en buiten in het zwembad. Ook leren ze de quad en het grasmachine kennen.
Koen en Mark en Barbara gaan naar de de graanontvangst (ADM) het definitieve kontrakt tekenen ivm onze mais. En Koen krijgt daar nog een kleine rondleiding. Als ze terug komen gaan we naar Dave Fourgay met zijn 300 koeien en krijgen een gezellige babbel . Van daaruit gaan we naar French Park en maken een hele lange wandeling, ons orientatievermogen wordt op de proef gesteld. Maar Veronique haalt ons goed uit het bos. Het was een vermoeiende wandeling voor de kindjes en wij hebben genoten van de natuur.
In de namiddag gaan we naar Arendsen waar ze beginnen bouwen zijn. Nu hebben ze een gestart bedrijf gezien, een bedrijf dat volledig af is en eentje waar ze juist beginnen bouwen zijn. Het is indrukwekkend zo verschillende bulldozers en grote camions bezig zien. Er wordt wat grond verzet die tien minuutjes dat we er staan.
Dan verkennen we Camden nog eens en dat is de bibliotheek en het winkeltje waar er bijna niets meer staat. Heel Camden is aan het leeglopen sinds dat vorig jaar het schoolke verdwenen is.
Terug thuis gaan we naar de akkers kijken waar we herten tegenkomen en kruipen we in onze toren om alles van bovenaf te zien.
naar Hulsbosch en Goldstein
Dinsdag 22 juli
'sMorgens terwijl Veronique verslag uitbrengt aan het thuisfront in Belgie stelt Veronique vast dat meme heel ziek is en Veronique denkt aan een appendix. Meme moet onmiddellijk naar spoed.
En terwijl we nu toch vaststellen dat Amerika toch wel heel ver weg is als er echt iets gebeurt maken ze zich allemaal klaar om naar het zuiden van Indiana te rijden. Uitgezonderd ik en Dieter blijven thuis. De auto zit veel te vol om goed te zijn want ook Isabel rijdt mee.
In de loop van de dag krijgen we bericht dat meme onmiddellijk is geopereerd aan een appendix.
Maar de operatie is goed verlopen.
Als Dieter al heel lang in bed ligt komen de stallenbezoekers toe. Onderweg hebben ze wel al Isabel afgezet in Purdue en Veronique mag de laptop gebruiken van Isabel. Ze vertellen honderduit dat ze zo goed ontvangen zijn bij Hulstbosch en dat ze daar goed gegeten hebben. En dat ze bij Hulsbosch nu echt de laatste werken aan het verrichten zijn om de koeien te laten komen. Nog een week. Veel geluk. Ook bij Goldstein hebben ze een mooie rondleiding gehad. Daar zijn ze al een paar jaar aan het melken. De enige konklusie die ze allemaal hebben is dat het heel indrukwekkend is.
'sMorgens terwijl Veronique verslag uitbrengt aan het thuisfront in Belgie stelt Veronique vast dat meme heel ziek is en Veronique denkt aan een appendix. Meme moet onmiddellijk naar spoed.
En terwijl we nu toch vaststellen dat Amerika toch wel heel ver weg is als er echt iets gebeurt maken ze zich allemaal klaar om naar het zuiden van Indiana te rijden. Uitgezonderd ik en Dieter blijven thuis. De auto zit veel te vol om goed te zijn want ook Isabel rijdt mee.
In de loop van de dag krijgen we bericht dat meme onmiddellijk is geopereerd aan een appendix.
Maar de operatie is goed verlopen.
Als Dieter al heel lang in bed ligt komen de stallenbezoekers toe. Onderweg hebben ze wel al Isabel afgezet in Purdue en Veronique mag de laptop gebruiken van Isabel. Ze vertellen honderduit dat ze zo goed ontvangen zijn bij Hulstbosch en dat ze daar goed gegeten hebben. En dat ze bij Hulsbosch nu echt de laatste werken aan het verrichten zijn om de koeien te laten komen. Nog een week. Veel geluk. Ook bij Goldstein hebben ze een mooie rondleiding gehad. Daar zijn ze al een paar jaar aan het melken. De enige konklusie die ze allemaal hebben is dat het heel indrukwekkend is.
zondag 14 september 2008
naar een bbq in Purdue
Maandag 21 juli
Terwijl het in Belgie nationale feestdag is zonder regering schijnt hier het zonnetje en is het doef. Veronique doet de verschrikkellijke ontdekking dat haar laptop het niet doet en dat ze zo niet kan mailen en haar agenda bijvullen.
Vandaag start in Logansport weer iets nieuws voor de kinderen. Kunstschool voor vijf dagen. Dus heb ik weer iets waar ik de kindjes naar toe kan brengen. Het begint om 10.00 tot 12.00 uur. En dan krijgen Veronique, Mark en co een rondleiding van mij in Logansport.
Tegen de middag pikken we terug de kindjes op en genieten thuis van lekkere spaghetti. In de namiddag zijn we uitgenodigd in Purdue (universiteit). Het is de grootste universiteit met de meeste buitenlanders. Vooral gespecialiseerd in engineering maar ook in de landbouw.
Op het ogenblik is er een Belgische studente, Isabel van uit het Gentse. En zij heeft ons uitgenodigd want er is een bbq voor familie en vrienden. En we krijgen ook een rondleiding in de labs.
Koen komt later want die heeft eerst nog een vergadering met de verzekering.
Isabel woont in een huis met twee medestudenten en van haar krijgen we een rondleiding langs heen de gebouwen van de universiteit. het is een stad op zich. En de universiteit telt tussen de 80000 en 100000 studenten. Mark weet te vertellen dat dat hetzelfde is dan in Gent. Het is een boeiende uiteenzetting.
Bij de labs aangekomen mogen we onmiddellijk binnen want daar begint ook de rondleiding. Isabel blijft buiten bij de kindjes want die zijn niet toegelaten.
We worden rondgeleid langs een robotarm met verschillende mogelijkheden, langs een geluidtester, langs een studio waar ze asfalt testen, en nog veel meer. We krijgen overal een boeiende uitleg maar dat is toch wat te moeilijk voor mij. Koen en Alex zouden hier moeten geweest zijn. Het is heel technisch.
Terug buiten staat de bbq al te wachten. En ook Koen is toegekomen. Ook hier weer is het heel gedisciplineerd aanschuiven, ik blijf er van verschieten. Nathalie had gehoopt op een goed sateeke en een goed kippefiletje maar het valt tegen, het is weer van dat gemengd vlees met chips en bonen. En als drank water en limonade. En natuurlijk alles in plastiek.
Tegen dat we terug naar huis gaan is het al vrij donker en Isabel besluit om mee te komen en te blijven slapen om naar de laptop te kjken. De kindjes vallen in slaap in de auto.
Terwijl het in Belgie nationale feestdag is zonder regering schijnt hier het zonnetje en is het doef. Veronique doet de verschrikkellijke ontdekking dat haar laptop het niet doet en dat ze zo niet kan mailen en haar agenda bijvullen.
Vandaag start in Logansport weer iets nieuws voor de kinderen. Kunstschool voor vijf dagen. Dus heb ik weer iets waar ik de kindjes naar toe kan brengen. Het begint om 10.00 tot 12.00 uur. En dan krijgen Veronique, Mark en co een rondleiding van mij in Logansport.
Tegen de middag pikken we terug de kindjes op en genieten thuis van lekkere spaghetti. In de namiddag zijn we uitgenodigd in Purdue (universiteit). Het is de grootste universiteit met de meeste buitenlanders. Vooral gespecialiseerd in engineering maar ook in de landbouw.
Op het ogenblik is er een Belgische studente, Isabel van uit het Gentse. En zij heeft ons uitgenodigd want er is een bbq voor familie en vrienden. En we krijgen ook een rondleiding in de labs.
Koen komt later want die heeft eerst nog een vergadering met de verzekering.
Isabel woont in een huis met twee medestudenten en van haar krijgen we een rondleiding langs heen de gebouwen van de universiteit. het is een stad op zich. En de universiteit telt tussen de 80000 en 100000 studenten. Mark weet te vertellen dat dat hetzelfde is dan in Gent. Het is een boeiende uiteenzetting.
Bij de labs aangekomen mogen we onmiddellijk binnen want daar begint ook de rondleiding. Isabel blijft buiten bij de kindjes want die zijn niet toegelaten.
We worden rondgeleid langs een robotarm met verschillende mogelijkheden, langs een geluidtester, langs een studio waar ze asfalt testen, en nog veel meer. We krijgen overal een boeiende uitleg maar dat is toch wat te moeilijk voor mij. Koen en Alex zouden hier moeten geweest zijn. Het is heel technisch.
Terug buiten staat de bbq al te wachten. En ook Koen is toegekomen. Ook hier weer is het heel gedisciplineerd aanschuiven, ik blijf er van verschieten. Nathalie had gehoopt op een goed sateeke en een goed kippefiletje maar het valt tegen, het is weer van dat gemengd vlees met chips en bonen. En als drank water en limonade. En natuurlijk alles in plastiek.
Tegen dat we terug naar huis gaan is het al vrij donker en Isabel besluit om mee te komen en te blijven slapen om naar de laptop te kjken. De kindjes vallen in slaap in de auto.
Abonneren op:
Posts (Atom)