verder inkopen doen

donderdag 28 februari

Er ligt nog altijd veel sneeuw maar het is stralend weer.
We gaan met de kinderen naar een auto gaan kijken. Bij een tweedehandsdealer. Die auto's staan gewoon allemaal op de parking. Ongelooflijk veel en die staan allemaal open met de sleutels in het kontakt en iedereen kan er gewoon een toerke met doen. Van criminaliteit hebben we hier nog niets gevoeld. Want tot nu toe hebben we ook nooit onze huurauto op slot gedaan. We zijn op zoek naar een kleine auto en een van dat is een grote auto om 7 of 8 mensen in te zitten.
De kleine auto is gemakkelijk gevonden. Het is een kleine witte kia. We mogen hem morgen komen halen.
En weer wacht er ons een heerlijk maaltijd op. Moeke en tante Agnes die houden hun eigenlijk een hele dag bezig met gerief af te kuisen met gerief weg te zetten en eten klaar te maken en de boel draaiende te houden.
Terug thuis wacht Myron Sinck (de vorige eigenaar) om een klapke te doen en ons te zeggen dat we nooit de kinderen alleen thuis mogen laten want daar staan hele zware boetes op en ook nooit wildplassen. Voor kinderen die juist zindelijk aan het worden zijn is dat een heel probleem.
In de namiddag ga ik met Karin naar een school kijken. Het is de school en opvang van haar kerk. De Brethern kerk. Voor een hele dag gaat dat 700 dollar per maand kosten per kind. Wij komen ertoe heel gezellig allemaal maar ze gingen juist naar de kerk om als ontspanning een beetje te zingen. Dat was er te veel aan. Liedjes over Abraham en Isaak. We zijn daarna naar een school geweest. Maar dat was een school voor de armen. En daar mochten wij niet wat heel begrijpelijk is omdat ik niet ging werken (Ik mag niet gaan werken mijn vium laat dat niet toe).
Terug thuis vraagt ze of tante Agnes en moeke eens niet mee willen naar haar huis. Ze zegt dat het niet lang gaat duren en dat het wel zal lukken.
Koen is ondertussen naar de winkel en ik blijf thuis toch een beetje ongerust. Want Karin kan geen letter nederlands en moeke en tante Agnes kunnen geen letter engels.
Na drie uur begin ik mij serieus zorgen te maken en daar komen ze in eens toe. Alle drie plat van het lachen en babbelend over van alles wat ze gezien hebben. Met gebaren en de nodige geluiden.
Ze zijn in twee huizen gaan kijken. Huizen zijn hier heel overdreven gedecoreerd met matten en met draperieen en nog van alles. En dan hebben ze in de buurt wat gaan rondrijden en hebben naar ons dorpke geweest naar de bibliotheek en zo.
De kinderen amuseren zich ondertussen geweldig. Alles is nieuw. Er is sneeuw en hun speelgoed dat ze vijf weken gemist hebben.
Koen komt thuis met nog wat computergerief en nog van alles waar ik niet van snap.
De dag wordt al lachend afgesloten.
foto's volgen nog maar dat lukt niet goed.