Zaterdag 24 januari tot vrijdag 30 januari
Het weekend begint met het slechte nieuws van Dendermonde. En het is spijtig genoen wereldnieuws.
Als het weekend begint ben ik echt doodziek. Maar ik denk nog altijd dat het wel beter zal gaan. Normaal gingen we dit weekend naar Indianapolis op weekend met "Indiana farmers bureau", de plaatselijke boerenbond. Het is een weekend met verschillende workshops en ook aan de kinderen is er gedacht. Dus vertrekt Koen en de kindjes maar alleen, samen met nog andere landbouwers vanuit de gebuurt. Ze blijven twee nachten weg. En ik ga heel de tijd in bed liggen.
Dit zijn voor mij de langste dagen uit mijn korte leven. Overdag slaap ik een hele dag en 's nachts geraak ik niet in slaap. En als ze dan eindelijk thuis komen geraken de kindjes niet uitgebabbeld dat het zo leutig was en dat ze in een hotel geslapen hebben. Maar alles werd betaald door "de boerenbond".
Na nog een vermoeiend nachtje moet ik echt naar de dokter gaan. Ik weet zelf de uitslag al maar ik heb dringend antibiotica nodig. Het is inderdaad een keelontsteking. Ook bij de dokter stellen ze mij vragen van in Dendermonde, het is de eerste keer dat ik mij schaam dat ik belg ben. Na verslag uit te brengen aan het thuisfront hoor ik dat vake ook heel ziek is. Maar de familie had het al voorspeld, vake ziek dan is Els ook ziek en omgekeerd. Zelfs als we zo ver wonen.
Koen gaat met Loren naar een vergadering over windenergie. En Theresa Hurst (mama van 8 kinderen) komt Tim halen om naar school te brengen en brengt mij een hele kom lekkere kippensoep.
De school is ook nog eens een dag afgelast door hevige sneeuwstormen. Maar het is wel stralend weer. Ze roepen wel op de radio en op de weerradio af dat we best niet met de auto rijden. Maar omdat het zo mooi weer is gaan we ons allemaal goed aankleden en gaan we met de quad en met de sleeen die we in rural king gekocht hebben naar de familie Hurst om daar te gaan sleen samen met de andere kinderen en ook hun sleeen achter de quad te hangen. Het zijn uiteindelijk vier sleeen met tesamen zeven kinderen op, de drie kleinste zijn in huis aan het spelen. En het gaat hard. Iedereen is aan het genieten.
Koen heeft ondertussen nog een paar afspraken met banken en ook nog met een andere verzekering. Tot hier toe zijn de banken onder de indruk van ons businessplan maar kunnen nog niets beslissen. Ze werken eraan.
Vrijdagavond is er van de katholieke school een samenkomst in het gebouw van de indoorskating want iedereen, ouders, leerlingen, leerkrachten en ander personeel wordt getrakteerd op een gezellig avondje rolschaatsen. Maar door het slechte weer is het afgelast. En dat wordt afgeroepen via de radio maar dat wisten we niet dus we staan er helemaal alleen. Maar we besluiten toch maar efkens te rolschaatsen. We zijn er nu toch. En het is een goeie leerschool. Maar wel heel hallucinant, met vijf mensen rolschaatsen in zulke grote ruimte.
maandag 20 juli 2009
echte winter en verder werken met de bank
Zaterdag 17 januari tot vrijdag 23 januari
Het is vandaag een van de koudste dagen maar ook een van de winderigste dagen. En de melkveeconsulent die we vorige week ontvangen hebben nodigt ons uit om samen naar een melkveebedrijf te gaan kijken in het noorden van Indiana, in La Porte. We droppen de kindjes bij karen en Loren gaat met ons mee kijken. Bij het melkveebedrijf aangekomen moeten we ons zeer goed induffelen, met handschoenen, dubbele kousen en een paar mutsen en een hele goeie frak.
De wind waait werkelijk door alles doorheen. Het zijn uiteindelijk twee stallen die we gaan bezoeken. Beide stallen lopen de koeien buiten en wonder boven wonder hebben de koeien totaal geen last van de koude maar ze moeten wel achter de wind staan. Het plan dat we getekend hebben voor de 300 koeien bevalt ons nu nog beter. Na een goed klapke en een bezoekske in de pizza hut pikken we de kindjes op in een indoorskating in Logansport omdat Stef en zijn broertjes daar naar een verjaardagsfeestje mogen.
En er is niet zoveel volk en we besluiten ook maar de skates aan te trekken. En samen met Karen, Lindy (dochter van Karen) en de kindjes en Koen racen we over de baan. Eerst nog heel onwennig maar dan kan er niets ons nog stoppen. Want het is al heel lang geleden dat we nog eens gerolschaatsd hebben.
Koen gaat twee dagen met Arendsen meehelpen op de boerderij waar hij nu werkt. Dat is een boerderij van 700 koeien. Koen wilde het vooral meemaken in de bittere kou. Maar het valt heel goed mee. Ze hebben onderweg wel een platte band gehad met de truck.
Myron komt nog eens proberen om mais te verkopen maar we hebben besloten om niet van hem te kopen. Navraag op het landbouwsalon doet ons besluiten dat hij echt wel heel duur is. Hij is er niet gelukkig om.
Obama is officieel benoemd tot president. En weer hoor ik veel verschillende kommentaren. Ik denk er het mijne over.
Koen is uitgenodigd voor een cursus over "leadership". Dat is een cursus gegeven door de county omdat er een verarming bezig is en daarom willen ze met alle middelen er alles aan doen. Op de cursus zijn er mensen van de bank, tandartsen, dokters, akkerbouwers, makelaars, enz.
De cursus gaat in totaal 10 woensdagen duren en de cursus duurt een hele dag.
We hebben drie afspraken met verzekeringen voor de mais. Dat zijn verzekeringsmaatschappijen die alleen maar leven op de crob (mais en bonen). Maar omdat we nog nieuwe boeren zijn en nog niets van krediet hebben is de verzekering heeeeeel duur voor ons. Daarom moeten we daar ook eens over gaan rekenen of we dat kunnen doen. Maar dat is bij alle verzekeringen natuurlijk.
De school is terug van start gegaan en ook de zwemlessen. Tijdens de zwemlessen moeten de ouders in het gebouw blijven en nu heb ik het gevonden. Nu doe ik "work outs", niet dat het al iets opbrengt maar het is de gedachte die telt.
Op het einde van de week begin ik mij heel slecht te voelen maar we hebben afgesproken met iemand van "dairy master" (dat is een merk van een melkmachien) om naar bedrijven te gaan kijken in Wisconsin. We hebben in totaal vier verschillende bedrijven gezien en heel veel sneeuw. Wisconsin is heel wat noordelijker dus duidelijk veel meer winters. En al een geluk dat we Karen weer hebben om onze kinderen weer te droppen.
Heel boeiend de bedrijfsbezoeken maar doordat ik alsmaar zieker en zieker ben heb ik meer dan de helft van de tijd in de auto doorgebracht. Rillend van de kou en hevige keel- en hoofdpijn. Bedrijven bezoeken is echt wel plezant als ik niet zo ziek zou zijn.
Het is vandaag een van de koudste dagen maar ook een van de winderigste dagen. En de melkveeconsulent die we vorige week ontvangen hebben nodigt ons uit om samen naar een melkveebedrijf te gaan kijken in het noorden van Indiana, in La Porte. We droppen de kindjes bij karen en Loren gaat met ons mee kijken. Bij het melkveebedrijf aangekomen moeten we ons zeer goed induffelen, met handschoenen, dubbele kousen en een paar mutsen en een hele goeie frak.
De wind waait werkelijk door alles doorheen. Het zijn uiteindelijk twee stallen die we gaan bezoeken. Beide stallen lopen de koeien buiten en wonder boven wonder hebben de koeien totaal geen last van de koude maar ze moeten wel achter de wind staan. Het plan dat we getekend hebben voor de 300 koeien bevalt ons nu nog beter. Na een goed klapke en een bezoekske in de pizza hut pikken we de kindjes op in een indoorskating in Logansport omdat Stef en zijn broertjes daar naar een verjaardagsfeestje mogen.
En er is niet zoveel volk en we besluiten ook maar de skates aan te trekken. En samen met Karen, Lindy (dochter van Karen) en de kindjes en Koen racen we over de baan. Eerst nog heel onwennig maar dan kan er niets ons nog stoppen. Want het is al heel lang geleden dat we nog eens gerolschaatsd hebben.
Koen gaat twee dagen met Arendsen meehelpen op de boerderij waar hij nu werkt. Dat is een boerderij van 700 koeien. Koen wilde het vooral meemaken in de bittere kou. Maar het valt heel goed mee. Ze hebben onderweg wel een platte band gehad met de truck.
Myron komt nog eens proberen om mais te verkopen maar we hebben besloten om niet van hem te kopen. Navraag op het landbouwsalon doet ons besluiten dat hij echt wel heel duur is. Hij is er niet gelukkig om.
Obama is officieel benoemd tot president. En weer hoor ik veel verschillende kommentaren. Ik denk er het mijne over.
Koen is uitgenodigd voor een cursus over "leadership". Dat is een cursus gegeven door de county omdat er een verarming bezig is en daarom willen ze met alle middelen er alles aan doen. Op de cursus zijn er mensen van de bank, tandartsen, dokters, akkerbouwers, makelaars, enz.
De cursus gaat in totaal 10 woensdagen duren en de cursus duurt een hele dag.
We hebben drie afspraken met verzekeringen voor de mais. Dat zijn verzekeringsmaatschappijen die alleen maar leven op de crob (mais en bonen). Maar omdat we nog nieuwe boeren zijn en nog niets van krediet hebben is de verzekering heeeeeel duur voor ons. Daarom moeten we daar ook eens over gaan rekenen of we dat kunnen doen. Maar dat is bij alle verzekeringen natuurlijk.
De school is terug van start gegaan en ook de zwemlessen. Tijdens de zwemlessen moeten de ouders in het gebouw blijven en nu heb ik het gevonden. Nu doe ik "work outs", niet dat het al iets opbrengt maar het is de gedachte die telt.
Op het einde van de week begin ik mij heel slecht te voelen maar we hebben afgesproken met iemand van "dairy master" (dat is een merk van een melkmachien) om naar bedrijven te gaan kijken in Wisconsin. We hebben in totaal vier verschillende bedrijven gezien en heel veel sneeuw. Wisconsin is heel wat noordelijker dus duidelijk veel meer winters. En al een geluk dat we Karen weer hebben om onze kinderen weer te droppen.
Heel boeiend de bedrijfsbezoeken maar doordat ik alsmaar zieker en zieker ben heb ik meer dan de helft van de tijd in de auto doorgebracht. Rillend van de kou en hevige keel- en hoofdpijn. Bedrijven bezoeken is echt wel plezant als ik niet zo ziek zou zijn.
Een hele week koud in Camden
Zaterdag 10 januari tot vrijdag 16 januari
We hebben nog veel werk aan de winkel. We blijven bezig met het verbeteren van ons businessplan voor de 300 koeien en vanmiddag komt er een consulent die gespecialiseerd is in de melkveehouderij. Ook hij is onder de indruk van ons businessplan en vertelt ons dat het zeker haalbaar is. Maar hij vertelt er onmiddellijk bij dat het hele moeilijke tijden zijn bij de bank. Omdat die op het ogenblik niet zo gemakkellijk leningen meer geven. En ook weet hij te zeggen dat het niet de beste tijd is om iets te beginnen. Om dat het nog maar het begin is van de slechte melkprijs.
Maar we laten ons daardoor niet uit ons lood slaan en we hopen er het beste van te maken. Ondertussen is ook eindelijk mijn computer terug gemaakt. En hoop ik dat ik eindelijk terug aan mijn blog kan schrijven.
We hebben deze week afspraken met nog een andere bank en we hebben van die bank van vorige week niets meer gehoord. Dus daar moeten we zeker naar terugbellen. Ook is hier deze week het landbouwsalon gestart in Fort Wayne. Koen gaat er eens naartoe met George Mears en ook eens met Erick Pasmans en omdat het een hele week geen school is door het slechte weer (koude en sneeuw). Gaan we ook eens met hele het gezinneke naar het landbouwsalon. Een landbouwsalon is voor mij en Koen toch altijd iets speciaals omdat het daar voor ons allemaal begonnen is. Direkt hebben we allebei romantische gedachten. De kindjes vinden het natuurlijk heel leutig. Op en af op die grote machines en het grote voordeel is dat alles nog open is. Ze kunnen dus naar hartelust spelen en imitatie rijden met de grote, groene en blauwe traktors. Meer van kleur zien we bijna niet. Hier en daar een beetje rood maar dat is het.
Myron Sinck komt ook eens op een ochtend langs om zaaizaad te verkopen van "purple ribbon". Hij is er de plaatselijke dealer van. Maar we beslissen nog niets want op het eerste gezicht vraagt hij toch wel heel veel. Dus maken we maar direkt een afspraak met een andere dealer van een ander merk.
Ook de zwemlessen van deze week zijn afgelast door het slechte weer. Maar door een slechte kommunikatie wisten we dat niet en zijn we toch naar de YMCA gereden en hebben we maar veel gespeeld in de binnenspeeltuin. En blijkbaar waren er nog veel andere gezinnen die kommunikatieproblemen hadden zodat er nog veel kinderen waren. En zo werd het echt nog gezellig. Kindjes met kindjes en mama's met mama's.
Het wordt ook elke dag nog kouder en kouder. Het is op het einde van de week -22 fahrenheit. Dat is heel koud.
We hebben nog veel werk aan de winkel. We blijven bezig met het verbeteren van ons businessplan voor de 300 koeien en vanmiddag komt er een consulent die gespecialiseerd is in de melkveehouderij. Ook hij is onder de indruk van ons businessplan en vertelt ons dat het zeker haalbaar is. Maar hij vertelt er onmiddellijk bij dat het hele moeilijke tijden zijn bij de bank. Omdat die op het ogenblik niet zo gemakkellijk leningen meer geven. En ook weet hij te zeggen dat het niet de beste tijd is om iets te beginnen. Om dat het nog maar het begin is van de slechte melkprijs.
Maar we laten ons daardoor niet uit ons lood slaan en we hopen er het beste van te maken. Ondertussen is ook eindelijk mijn computer terug gemaakt. En hoop ik dat ik eindelijk terug aan mijn blog kan schrijven.
We hebben deze week afspraken met nog een andere bank en we hebben van die bank van vorige week niets meer gehoord. Dus daar moeten we zeker naar terugbellen. Ook is hier deze week het landbouwsalon gestart in Fort Wayne. Koen gaat er eens naartoe met George Mears en ook eens met Erick Pasmans en omdat het een hele week geen school is door het slechte weer (koude en sneeuw). Gaan we ook eens met hele het gezinneke naar het landbouwsalon. Een landbouwsalon is voor mij en Koen toch altijd iets speciaals omdat het daar voor ons allemaal begonnen is. Direkt hebben we allebei romantische gedachten. De kindjes vinden het natuurlijk heel leutig. Op en af op die grote machines en het grote voordeel is dat alles nog open is. Ze kunnen dus naar hartelust spelen en imitatie rijden met de grote, groene en blauwe traktors. Meer van kleur zien we bijna niet. Hier en daar een beetje rood maar dat is het.
Myron Sinck komt ook eens op een ochtend langs om zaaizaad te verkopen van "purple ribbon". Hij is er de plaatselijke dealer van. Maar we beslissen nog niets want op het eerste gezicht vraagt hij toch wel heel veel. Dus maken we maar direkt een afspraak met een andere dealer van een ander merk.
Ook de zwemlessen van deze week zijn afgelast door het slechte weer. Maar door een slechte kommunikatie wisten we dat niet en zijn we toch naar de YMCA gereden en hebben we maar veel gespeeld in de binnenspeeltuin. En blijkbaar waren er nog veel andere gezinnen die kommunikatieproblemen hadden zodat er nog veel kinderen waren. En zo werd het echt nog gezellig. Kindjes met kindjes en mama's met mama's.
Het wordt ook elke dag nog kouder en kouder. Het is op het einde van de week -22 fahrenheit. Dat is heel koud.
Abonneren op:
Posts (Atom)